Ook de microscoop heeft ons wonderen van wiskundigen
bouw doen kennen. In plaatwerken zijn deze 25-voudig
vergroote photografische opnamen van natuurplanten vast
gelegd. Welk een vreugde naar deze vormen te kijken! Er
zijn o.a. riethalmen bij, welke op skyscrapers lijken.
Als architect worden wij er door gegrepen, geïnspireerd,
willen dadelijk gaan scheppen; wagen wij de poging, dan
loopt zij op teleurstelling uit.
Hoe staat de ingenieur daar tegenover?
Ofschoon hij zich bij zijn werken geheel baseert op de wis
kunde, moet hij ze toch vorm geven. Zal ook hij zij het
op andere wijze worden getroffen door scheppingen der
Natuur, welke zich ter navolging aanbieden?
In dit verband rijzen voor mijn oog de „Natuurbruggen"
in rotsformaties door erosie d.i. uitschuring door stroo-
mend water ontstaan. Wij vinden ze overal: in Australië,
Afrika, Noord-Amerika, Klein-Azië.
Van enkele geef ik een afbeelding.
Wat dunkt u van dezen gigantischen boog?
Prachtig van lijn, staat hij daar majestueus in een gebergte,
dat al grootsch is op zichzelf, doch desondanks beheerscht
wordt door dien fraaien boog. Noord-Amerika bezit meer
zulke natuurvoortbrengselen, welke ons aan een brug doen
denken. De hier afgebeelde vinden wij in den staat Ari-
zona; zij wordt de „Rainbowbridge" (regenboogbrug)
genoemd. (Afb. 1). Dit is wel poëtisch, doch niet juist,
want een kettinglijn of een parabool is nu eenmaal geen
cirkelboog.
Een andere vinden wij in den staat Utah. Daar de Natuur
niet volgens landsgrenzen werkt, kunnen wij een fraai
exemplaar vinden te Constantine, in Algerië. Ook in an
dere werelddeelen wij reizen snel in onze verbeelding
vinden wij deze natuurbruggen, b.v. in het Libanongeberg-
te. Dit is een brug, welke wordt gebruikt, getuige het bij
gaande plaatje. (Afb. 2). Aan de ruiters kunnen wij pas
bemerken, hoe geweldig zoo'n natuurbrug is. Australië
levert ook zijn aandeel. Daar verbindt een natuurlijke
brug het schiereiland Tasman met het eiland Tasmanië.
11
