wanneer men acht slaat op de „Sardammer"-bedde- banken, op de „Dantziger'' scheepskisten (Afb. 10) en op het niet-inheemsche beeldsnijwerk van de Gerech tigheid, waarover wij boven spraken wanneer men nergens buiten Hindeloopen zoo regelmatig en vasthoudend het gebruik ziet van bloem-, rank- en vogelmotief zooals dit ook in Noorwegen voor komt wanneer men tenslotte overtuigd is van het over wicht in den houthandel op dit land van deze schip pers dan kan men moeilijk anders aannemen, dan dat zij in Noorwegen de algemeen verbreide polychromie leerden kennen en deze na assimilatie tot hun eigen dom hebben gemaakt zonder dat er van autochtone kunst sprake is. Een invloed in omgekeerde richting aan te nemen lijkt mij geheel ondenkbaar. Waarom zou er van Hinde loopen dan geen invloed in verren omtrek in Friesland zelf zijn uitgegaan? De sporen van invloed in Molk- werum en Warns, welke er ontegenzeggelijk zijn, kunnen van Hindeloopen komen, maar zijn veeleer te beschouwen als van Noorsche afkomst, waar ook andere Zuidwesthoekers zij het in veel mindere mate wel handelden. Om tot een spontane gelijktijdige onafhankelijke ontwikkeling te besluiten, zou men min stens ter adstructie parallele gevallen moeten bijbren gen, daar anders iedere wetmatigheid ontbreekt. Dit te meer, wijl er niet alleen sprake is van soortgelijk werk, maar de overeenkomsten meer dan treffend genoemd kunnen worden. Ter vergelijking bezie men eens een waterschep of korenschepel van houtwerk uit Noor wegen (Fig. n) met een soortgelijke uit Hindeloopen (Fig. 10) waar in vorm en motief de gelijkenis is, zonder dat men in copiëeren verviel. Ook zeer opmerkelijk zijn de religieuze voorstellingen op de Hindelooper volkskunstvoortbrengselen. Zeer 60

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1946 | | pagina 74