commissie, welke ook al aan de wet van het niets
nieuws onder de zon blijkt onderworpen. In Februari
1682 komen magistraat en vroedschap bijeen en
hebben „in deliberatie ende bedenckinge genoomen,
dat het raadhuis, dat inden sinne hebben te bouwen,
indien het nieuw huis bij haer Achtbare van Freerck
Sijtjes erven gecoght, staen bleef, al te veel soude
becreuijrt*) worden. Soo ist dat sij, om sulck een heer-
lijck en hooghwichtigh werk niet onvoorsichtich te
beginnen ende sonder fatsoen op te trecken ende te
maecken, hebben geresolveert dat voorschreven huis,
om het nieuw gebouw als voorscreven niet al te veel te
quetsen sal afgebroocken ende rooijeert worden."
Zoo waakte dan de magistraat met jaloersche zorg voor
de historische schoonheid van Hindeloopen.
Douwe Idjes, de maker van de modellen ontving als
honorarium 72-9-0. Het werd een dubbel gebouw van
twee aaneengezette rechthoekige panden met ieder een
zadeldak. Aan den Oostkant lag de ingang, waartoe
een tien treden hoog bordes toegang verleende. In den
Zuidmuur werd het gekleurde wapen van den toen
regeerenden Frieschen Stadhouder Hendrik II Casimir
van Nassau aangebracht.
Gaarne wordt met het oog op de volkskunst en bouw
geschiedenis gespeurd naar invloeden. Uit de rechter
lijke gegevens van de gemeente weten wij, dat de bouw
van de kerk in 1658 onder leiding van Dirck Jansz, uit
Edam geschiedde. Alweer een bewijs te meer van de
relaties tusschen de steden van het Noorderkwartier
en Hindeloopen, anders zou deze „vreemdeling" niet
zoo plotseling hier zijn aangesteld.
Frappanter is nog een rekeningpost aangaande het
beeld van de Gerechtigheid, dat op het gebogen
fronton van de houten portiek boven den ingang is
aangebracht. „An den beeltsnijder van Sardana wee-
Becueren: kwellen, knellen. 4
44
