hout afgesloten van de lucht en kan niet door de na tuur in kleur veredeld worden. Wanneer men over de opmetingsteekening - of een foto recht van voren van een ouden trapgevel een velletje doorzichtig papier legt en in hoogte en breed te zoekt naar een verdeeling, komt er spoedig iets naar voren, iets van rhythme, van maateenheid. Dan val len tevens de eigenaardige scheefheden weg, zooals bij de vensters in den gevel Nieuwmarkt 20-22. Zij passen in het schema. Het geheim van zulk een ver houdingsstelsel dat binnenkamers bleef bij de Gilden en dat eeuwenlang de schoonheid der bouwkunst be- heerscht heeft, moest de 19e eeuw derven. Daarin is voor een deel de oorzaak te zoeken van de leelijkheid die deze tijd heeft voortgebracht. Trapgevels zijn er nog vrij veel in Amsterdam, maar toch moet men er zuinig op zijn. Een honderdtal is niet veel voor een groote stad en ze staan nog veelal in achterafstraatjes. Bovendien zijn ze alle verschil lend, vormen ze ieder een schakel in de reeds te veel onderbroken keten der kunstgeschiedenis. Een mooie, nog wel met een leeuw er op, ziet men in een drukke straat, de Utrechtschestraat no. 141. De trapgevel is niet scherp aan tijd gebonden. Het was volkskunst die bleef, ook als iets nieuws kwam. Zoo is te verklaren dat tot tegen 1700 trapgevels ge maakt werden. Ook komen ze bij meer sierlijke voor gevels wel eens aan den achterkant voor. Zoo is aan een der bekende huizen van Vingboons aan de Oude Turfmarkt de achterkant een onvervalschte trapgevel. De tuitgevel is feitelijk de volksuitgave van den trap gevel. Hij is de verbroedering van den alouden hou ten puntgevel en de trap. Alleen boven en onder is een tafeltje, onderaan een kleine om het afschuiven van den dekband tegen te gaan en als aesthetische 56

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1946 | | pagina 60