Moergestel behield enkel zijn toren, doch architect Valk
wist daaraan een nieuwe kerk te bouwen, die met den
ouden toren een harmonisch geheel vormt.
In een streek waar menige lawaaierige kerk gebouwd
werd, staat het schilderachtige Sint Pieterskerkje van
Berlicum, in gebruik bij de hervormde gemeente. Het
is eenvoudig en vriendelijk; van herstellingen heeft het
niet al te veel geleden.
De Sint Martinuskerk te Princenhage heeft het in de
vijf eeuwen van haar bestaan zwaar te verduren gehad;
de toren is zelfs in 1921 omgewaaid; maar in wezen
is zij dezelfde gebleven: een voornaam, blijmoedig
Godshuis.
Geertruidenberg, het stadje dat groeide uit een vroeg-
middeleeuwsche vestiging met een slotkapel van Sint
Geertrui, heeft in zijn oude Sint Geertruikerk een
prachtig gebouw, dat de markt beheerscht en een tref
fende tegenstelling vormt met de nieuwe Sint Geertrui-
kerk van 1862. De afstand van vier eeuwen is niet
zoo groot als de tegenstelling tusschen architectuur en
„architectuur".
De schitterende Sint Lambertuskerk van Wouw bewaart
zeventiende-eeuwsch beeldhouwwerk van Art. Quelli-
nus jr.- e.a., afkomstig van de Antwerpsche abdij van
St. Bernard aan de Schelde.
Een overgang van de vijftiend'eeuwsche naar de zeven-
tiend'eeuwsche bouwkunst vormt de majestatische Sint
Pieterskerk van Oirschot, met haar stout torengevaarte.
Het Meierijsche dorp, waar vermoedelijk een der eerste
Nederlandsche scholen gevestigd was, heeft een veel
bewogen geschiedenis gehad. Van zijn voornaamheid
en zijn ondernemingsdurf getuigen luider dan het mooi
ste lofgedicht de kerk en de toren, die een zeer wijden
omtrek beheerschen. Het kerkgebouw, in 1887 door
L. Hezenmans gerestaureerd, is zoowel inwendig als
uitwendig een der mooiste bouwwerken van Brabant.
De speelsche versieringen van toren en schip, waar de
83
