De lijdensgeschiedenis van deze onderneming is veel te
lang om te vertellen, maar 't is voldoende te vermelden,
dat de straatweg eerst in 1806 gereed kwam. In 1928 kon
men hem nog vrijwel in zijn oorspronkelijke gedaante
zien; toen is hij door het Rijk overgenomen en in een
betonbaan veranderd.
Deze weg was een eersteling en een unicum in Brabant.
In den Koninklijken Almanak van 1808 wordt hij als
de eenige straatweg van Noord-Brabant vermeld.
Keizer Napoleon nam met dezen toestand geen genoe
gen. Men weet hoe hij reisde; kaarten van alle landen
van Europa vergezelden hem steeds en overal; hij be
keek niet enkel de grenzen en de streken waar zijn
legers gestreden hadden, maar ook de verbindingswegen
tusschen de steden van Europa. Hij wist uit eigen erva
ring, hoe erbarmelijk slecht die waren: Soms liepen zijn
soldaten op de akkers naast de wegen in plaats van op
de zoogenaamde heirbanen! Daarin zou verandering
komen. Het keizerlijk decreet van 16 December 1811
gaf voorschriften omtrent den bouw, het herstel en het
onderhoud van wegen in het Rijksgebied. De beteekenis
van de wegen werd door verdeeling in drie klassen aan
geduid. Noord-Brabant kreeg daarvan ook zijn deel.
En in begin 1812 werden de werken reeds aanbesteed:
Spaansche krijgsgevangenen werden naar Brabant ge
zonden om bij den wegenbouw te helpen. Napoleon ver
dween, maar Koning Willem I liet den arbeid aan de
wegen niet staken: bij de wet van 24 Februari 1815
kreeg hij machtiging tot het leenen van 450.000 tegen
6 voor den bouw van wegen „ten behoeve der her
levende commercie en van het onderling verkeer der
goede ingezetenen". Rente en aflossing zouden worden
gevonden uit de opbrengst van tolheffing. Twee jaar
later werd het bescheiden crediet meer dan vertwaalf-
voudigd en met zes millioen gulden verhoogd.
94
