levendig en breed. Weinige meesters zijn er te noemen,
die in hun composities de architectuur konden missen.
Het zou echter tot ongeveer 1480 duren eer de kunste
naars een stad in haar geheelen omvang zouden laten
zien. De meester van de Sint-Lucia-legende is misschien
de eerste geweest, die zulks heeft gedaan en korten tijd
na hem de meester van de Sint-Ursula-legende.
Hoe toegewijd en zorgvuldig die meesters zich op de
verbeelding van de stad en haar monumenten ook heb
ben toegelegd, zij diende hen slechts als achtergrond
van het tooneel, waarop zij hun dramatis personae lie
ten optreden.
De prentkunst heeft ongeveer gelijktijdig met de schil
derkunst haar intrede in de wereld gedaan. Haar mid
delen waren echter van geheel anderen aard, haar
voortbrengselen voor een anderen kring van belang
stellenden bestemd. De oudste prenten hadden hoofd
zakelijk een vertellende taak, zij moesten toelichting
geven, de verbeelding van den beschouwer helpen,
tevens versierend en illustratief zijn. De oude houtsnij
ders putten hun onderwerpen welhaast uitsluitend uit
de gewijde schriften. Aanvankelijk waren het de beel
tenissen van heilige mannen en vrouwen, met wie de
middeleeuwer zoo innig vertrouwd was. De prenten
dienden hen als talisman, soms ook waren het herinne
ringen aan gebeurtenissen en plechtigheden in den
familiekring of in het openbare leven, zij werden rond
gedeeld bij processies en kerkelijke feesten, op hoog
tijden en gedenkdagen. Een enkele maal versierden zij
hun vertrekken of dienden zij om koffers, doozen en
dergelijke dingen te orneeren.
In artistiek opzicht bleven zij ver bij de kunst van de
verluchters achter. De middeleeuwsche houtsnijder had
nog veel te worstelen met de materie, zijn gereedschap
pen waren nog onvolmaakt en onvolkomen, zijn teeken-
kundige kennis onvoldoende. Traditie en school waren
hem vreemd. Zijn scheppingen werden geboren uit zijn
primitief-artistiek-religieus gevoel, uit zijn weinig ge-
12
