D e tegenwoordige sierlijke vorm, dien de klok in de bloeiperiode der gietkunst in de 17e eeuw kreeg, is langza merhand in den loop der eeuwen ontstaan, (zie Fig. 2—6) Men noemt de verschillende deelen van de klok naar de menschelijke lichaamsdeelen en spreekt van den „schedel", het gewelfde bovenste deel, waarop bevestigd is: de kroon HOOFDSTUK II ONTWIKKELING VAN DEN KLOKKE- VORM EN DEN KLOKKET OON of de „ooren", waaraan de klok hangt; van den „schou der", de ombuiging van het bovenste deel naar den zijwand, die het „lichaam" genoemd wordt; van den „voet", het onderste deel, waarop de klok, voor zij opgehangen wordt, rnULVuTT 23 een, bestaande uit drie aan elkaar geklonken platen, ver moedelijk uit 613. Fig. 2. Klok -in den vorm van een koebel. Het Stedelijk Museum in Keulen bezit er Fig. 3. Klok uit 1159, een der oudst bekende gego ten klokken.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1944 | | pagina 24