80
fel de men niet. Ook in den Bijbel (Deut. 33 17, Job
39 12) wordt het genoemd. De horen van dit dier als
drinkbeker gebruikt of fijngewreven als medicijn, zou
vrijwaren tegen ziekten. Voor apothekers was het daar
om een geliefd embleem.
De Eenhoornsluis over de Prinsengracht voor den Haar
lemmerdijk, ontleende zijn naam aan de brouwerij welke
drie eeuwen geleden in deze omgeving stond.
Den eenhoornkop, vlak bij genoemde sluis, uit de 18e
eeuw, welke op de Korte Prinsengracht 21 stond,
vindt men thans ter zelfder plaats in het gebouw der
St. Anthoniaschool. Reeds in het midden der 15e eeuw
hing in de Warmoesstraat „De Witte Eenhoorn" uit en
„De Gulden Eenhoorn" vond men in 1530 op de Oude
Brug. En nog staat hij in de Warmoesstraat 16a op een
ouden, typisch gevormden gevelsteen en in de 2e Ege
lantiersdwarsstraat 61 is het dier uitgebeiteld in het
18e eeuwsche fronton. Maar wilt ge een bijzonder mooi
exemplaar zien, wandel dan naar den Ringdijk 58
(voorm. Watergraafsmeer), waar in een boerderij een
goed verzorgde oude steen staat met een in goud baden
den eenhoorn, ter zijde waarvan op steenen linten „De
Vergulden Eenhoorn"
Misschien mogen we in deze rubriek eveneens onder
brengen „De Rinck int diep", in de St. Luciënsteeg,
afkomstig uit diezelfde steeg No. 1. Op dien gevelsteen
zien wij een half in het water verdwenen ring met edel
steen, volgens wijlen Corn. J. Gimpel 48) de ring van
Polykrates (537-522 v. Chr.), den tiran van Samos.
Deze, zich genoodzaakt voelend een kostbaarheid te
offeren, teneinde zijn pracht en praal te kunnen behou
den, wierp zijn zegelring in zee. Toen de ring later in een
visch gevonden werd, werd Polykrates als verloren be
schouwd. Of werkelijk deze ring, dan wel, om dichter bij
huis te blijven, die van het vrouwtje van Stavoren het
aanzijn verleende aan dezen gevelsteen?
