andere plekken zien er allermiserabelst uit of hebben kromme voeten. De Sitkaspar doet zich kennen als een groote aanwinst. De Dienst trekt daaruit haar conclusies en verbetert naar hartelust. In beschutting van het naaldhout en op de plekken, waar dit heeft uitgediend, komt nu loofhout, al naar den grondwaterstand elzen, berken, eiken, esschen, eschdoorns. De eschdoorn is op de eilanden een merk waardige figuur, geteisterd en geknot, toch stand hou dend en soms opgroeiend tot 'een werkelijken boom. Elzen en Berken zijn op die eilanden „natuurlijke" bos- schen en brengen met zich meidoorn en lijsterbes en kamperfoelie. Ook wilgen ontbreken niet. Kortom van die eilandbosschen zullen we nog veel plezier beleven, al ondervonden ze aanvankelijk hoe kan het anders - veel spot en hoon en ongeloof. In de duinen, die niet aan den Staat maar aan Provin cies, Gemeenten of particulieren behooren? wordt ook vrij druk beboscht, soms onder leiding van het Staats- boschbeheer, soms met adviezen van de Heidemaat schappij en ook naar eigen inzicht. De uitkomsten zijn verschillend. In sommige streken werden de verleidelijke Oostenrijkers en Corsicaantjes bij duizenden aange plant, duin op duin af en in de vlakte, dikwijls genoeg zonder acht te slaan op gunstige of ongunstige hellin gen. Niet al te hooge duinen zijn tot den top toe bedekt met het eenvormige groene kleed. Zelfs op een van de hoogste ruggen werd een proefvak bezet en dat staat er nog, gelukkig niet al te bemoedigend, maar toch ge tuigend van „zeewaardigheid" van den Zwarten Den. Prachtige duinvormen werden verborgen, mooie duin- roosjeshellingen bedekt en vernietigd. En eindelijk was het nog heel jammer, dat vele van die aanplantingen niet behoorlijk werden behandeld, niet op tijd gedund en die staan er thans heel minderwaardig bij, wat niet noodig was. Ik behoef niet te zeggen, dat deze niet af komstig zijn van het Staatsboschbeheer. 76

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1943 | | pagina 92