82
Duinpark zijn rijkdommen moet behouden en vermeer
deren.
De omgang, die de vreedzame en leergierige wandelaar
heeft met de Levende Natuur, is wel bestempeld met
den naam van „hoogere recreatie". Er bestaat nog veel
andere recreatie in de open lucht en waaraan onze dui
nen kunnen worden dienstbaar gemaakt: sport en spel
van allerlei aard, die ik mij wel wachten zou te betitelen
als lage recreatie. Ook zijn er nog kinderhuizen en sana
toria en zoo raken we meteen in de buurt van de bad
plaatsen. Dit alles behoort tot het arbeidsveld van het
Nationale Plan, maar die dingen liggen toch buiten het
Nationale Duinpark, ofschoon wel er naast. Ze brengen
heel wat onrust met zich, o.a. verkeersmiddelen en ver
keerswegen.
Ik zou het Nationaal Duinpark in hoofdzaak willen be
schouwen als Wandelpark. Geen autowegen er door, ook
geen strandboulevard van Den Haag naar Bergen aan
Zee of misschien nog verder. Een autoweg langs de
binnenzoom van het Hollandsch duin is geprojecteerd
van Den Haag naar Velzen en bestaat ook al van Velzen
naar Kamp, maar is wel vatbaar voor verbetering.
Dwarswegen naar de badplaatsen zijn er eveneens. De
Zeeweg van Overveen naar Bloemendaal aan Zee zou
een afzonderlijke bespreking waard zijn. Een dwarsweg
door het landgoed „Duin en Kruidberg" bestaat, maar
kan worden verbreed. Zoo zijn er dus gelegenheden ge
noeg om punten van het duin te bereiken van waaruit
men profijtelijk wandelen kan. Heel enkele rijwielpa
den kunnen met veel omzichtigheid en prikkeldraad
worden aangebracht.
Ik heb al plannen gezien om in de ruime duinen groote
waterpartijen aan te leggen met den aankleve van dien:
een kunstmatig park in het Natuurpark.
Als je deze dingen overweegt en nog andere er bij, dan
lijkt het wel, alsof wij weer gaan vervallen in de fout
van onze voorouders, n.1. dat wij van de duinen dingen
