ophoogen van de straat, de dorpels 50 cm. in den
grond zitten. De kerkvloer is in den loop der tijden
verhoogd en de straat ook, maar niet evenredig. Het
verschil in hoogte wordt door de treden van de tegen
woordige ingangen aangegeven. Deze imitatie middel-
eeuwsche ingangen moeten uit de 17e eeuw dagteeke-
nen. De bogen hebben gebeeldhouwde vullingen, die
den beschouwer aan den dood herinneren. Het eene
relief, met het jaar 1647, stelt een liggend geraamte
voor, waarbij een korenaar en een zandlooper en het
bijschrift En messem immortalitatis. (Ziehier de oogst
der onsterfelijkheid). Op het relief boven den anderen
ingang, ook aan het Kleine Noord, ziet men een doods
hoofd op twee beenderen, waarboven een zandlooper
aan een lint en het opschrift: Hic meta doloris (Hier
is het eind der smart). Beide ingangen worden geslo
ten door Lodewijk XVI deuren.
Een ander middeleeuwsch overblijfsel, dat gedurende
den loop der eeuwen van alles en nog wat ondervonden
heeft, is de St. Anthonis of Oosterkerk.
Ze heeft den grondvorm van een kruis; het is wel
merkwaardig dat deze kerk niet georiënteerd is, het
koor is aan de zuidzijde. Dit is iets bijzonders, daar alle
andere kapellen en kerken te Hoorn wel georiënteerd
waren.
Over de stichting gaat het volgende verhaal. Er waren
in 1450 twee broeders, die te zamen een kapel wilden
stichten. Zooals meermalen tusschen twee broers ge
beurt, ontstond er verschil van meening en ze besloten
ieder een kapel te stichtende ééne bouwde de St.
Anthoniskapel, de andere moet een kapel gesticht
hebben aan de overzijde van het Oost bij de Bagijne-
steeg, welke kapel bij het St. Maria Magdalena
klooster getrokken werd en later is afgebroken. De
bouw van de St. Anthoniskapel schoot niet erg op en
3i