ophoogen van de straat, de dorpels 50 cm. in den grond zitten. De kerkvloer is in den loop der tijden verhoogd en de straat ook, maar niet evenredig. Het verschil in hoogte wordt door de treden van de tegen woordige ingangen aangegeven. Deze imitatie middel- eeuwsche ingangen moeten uit de 17e eeuw dagteeke- nen. De bogen hebben gebeeldhouwde vullingen, die den beschouwer aan den dood herinneren. Het eene relief, met het jaar 1647, stelt een liggend geraamte voor, waarbij een korenaar en een zandlooper en het bijschrift En messem immortalitatis. (Ziehier de oogst der onsterfelijkheid). Op het relief boven den anderen ingang, ook aan het Kleine Noord, ziet men een doods hoofd op twee beenderen, waarboven een zandlooper aan een lint en het opschrift: Hic meta doloris (Hier is het eind der smart). Beide ingangen worden geslo ten door Lodewijk XVI deuren. Een ander middeleeuwsch overblijfsel, dat gedurende den loop der eeuwen van alles en nog wat ondervonden heeft, is de St. Anthonis of Oosterkerk. Ze heeft den grondvorm van een kruis; het is wel merkwaardig dat deze kerk niet georiënteerd is, het koor is aan de zuidzijde. Dit is iets bijzonders, daar alle andere kapellen en kerken te Hoorn wel georiënteerd waren. Over de stichting gaat het volgende verhaal. Er waren in 1450 twee broeders, die te zamen een kapel wilden stichten. Zooals meermalen tusschen twee broers ge beurt, ontstond er verschil van meening en ze besloten ieder een kapel te stichtende ééne bouwde de St. Anthoniskapel, de andere moet een kapel gesticht hebben aan de overzijde van het Oost bij de Bagijne- steeg, welke kapel bij het St. Maria Magdalena klooster getrokken werd en later is afgebroken. De bouw van de St. Anthoniskapel schoot niet erg op en 3i

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschutserie - Boekje 1941-1954 | 1943 | | pagina 35