Land- en waterweg kwamen samen bij den dijk, aan
de tegenwoordige Roodesteen. Het ligt dus wel voor
de hand, dat hier een ruilhandel ontstond van bin-
nenlandsche en uitheemsche producten. De West-
friesche dijk werd niet op de uiterste grens van land
en zee aangelegd, integendeel er bleef voor Hoorn
buitendijks gelegen land liggen. En het typische van
het geval is, dat men omstreeks 1300 meer vertrouwen
had in het buitendijks, dan in het binnendijks gelegen
land, dat zeer moerassig geweest moet zijn. Dit laat
ste is waarschijnlijk poel en plas geweest, begroeid
met dik riet, zooals eenige jaren geleden bij uitgra
vingen voor fundeeringen voor gebouwen nog in den
grond gevonden werd. Voor het bouwen binnen den
dijk was het dempen van een moeras soms noodig.
De eerste huizen en de eerste kerk werden dan ook
buitendijks gebouwd.
Het centrale punt, waaruit Hoorn zich heeft ontwik
keld en waar de handel ontstond, is de Roodesteen,
de oude markt waar ook de Waag en het Stadhuis
gebouwd werden.
Velius vermeldt in zijn Kroniek in 1316 „drie Broe-
„ders, Hamburgers en Brouwers van haer neeringe, die
„daer veel met haer Bieren quamen handelen. Dese
„siende de goede gelegentheydt van deze plaetse,
„mitsgaders de groote toeloop van Menschen die daer
„was, vonden goed, daer elk een Huys te setten, en
„dat tot Herbergen. Dese drie Huysen waren 't eerste
„gebou van Hoorn."
Voordat de Hamburgers zich hier vestigden, was er
toch al iets, al was het misschien nog weinig; Hoorn
wordt n.1. ook al genoemd in 1309, ja zelfs volgens
van Marle (Hoorn au Moyen-Age) in 1298. Er is
echter nog een merkwaardig bericht te vinden in de
„Cronicke ende warachtige Beschrijvinghe van Vries-
lant," die begint „nae des werelts Scheppinghe" door
12
