De Groote Lijster in sterk contrast met de Merels: licht
van tint, stout gevlekt aan de onderzijde, mooi wit aan
oksel, vleugelboeg en staart, vooral bij het wegvliegen
prachtig te zien. Druk af en aan vliegen, ook naar een
paar andere lijsterbessen in de buurt.
29 Augustus: Voortgezette vreterij van top naar be
neden. Om half elf (zonnetijd) is de boom geheel
kaal." Die merels houden van afwerken.
Goudvinken hebben wij helaas in den Hof niet dan zeer
zelden, anders zouden wij die ook op de Lijsterbessen
bezig kunnen zien, maar dan op een heel andere manier.
Die eten namelijk niet het vruchtvleesch, maar de pit
ten, de zaadjes; het vruchtvleesch strooien ze op den
grond. Trouwens de grond onder de lijsterbessen ligt
ook vaak vol goede vruchten, die bij de rukkende en
trekkende vreterij van die jonge merels zijn los ge
raakt.
Iedereen weet, dat die vruchtenetende vogels de hoo
rnen en struiken uitzaaien, doordat de onverteerde zaden
met de uitwerpselen terecht komen onder de rustboo-
men of ook zoo maar in het vrije veld. Hiervan kunt
ge u in den Hof overtuigen door er eens op te letten,
wat er aan den voet van de boomen opschiet, b.v. onder
de berkjes bij de naaldboomengroep. Daar ziet ge door
elkaar: Liguster, Kardinaalsmuts, Lijsterbes, Honds
roos, Taxus, Geldersche Roos, Wegedoorn, Hulst, alle
maal „vanzelf" opgekomen, kost ons geen cent.
Iets later dan de Lijsterbes gaan Berberis en Geldersche
Roos kleuren. De trossen van de Berberis hangen mooi
gerijd aan hooge gebogen twijgen. Ook hier zijn het
weer in de eerste plaats de merels, die komen eten.
De Geldersche Roos is wel het mooist van alle: groote
plakkaten van mooigevormde glanzig roode bessen
over de heele struik heen, zwaar neerhangend aan de
ranke twijgen. Eerst steken ze mooi af tegen het groene
blad. Later gaat dit zelf verkleuren, door purper naar
rood heen en dan steekt onze Geldersche Roos de veel
geprezen herfstkleuren van Noord-Amerika naar de
74
