lijke geslotenheid verbroken, doordat de schild-
muur (met schietgat) onder eenige bogen is uitge
broken, waardoor de indruk van een loggia verkre
gen wordt, toch geeft het geheel den bezoeker den
indruk van de geslotenheid van een middeleeuw-
schen burcht (afb. 3 en 4).
Ook de oude geschiedenis van het HuisBergh,
zetel der Heeren van Bergh, een geslacht, dat reeds
in de Xlle eeuw vermeld wordt als de Monte,
vraagt om een oudere sterkte, dan het bestaande
slot. Over de geschiedenis dezer Heeren zijn wij
goed ingelicht; wij weten n.1., dat het oude dynas
tengeslacht met Frederik III van Bergh in 1416 in
mannelijke lijn uitstierf en dat Bergh door het
huwelijk van zijn dochter met Otto van der Leek,
uit het huis van Polanen, aan dit geslacht kwam,
dat zich van den Bergh is gaan noemen. Als dit
huis met Oswald III in 1712 uitsterft vererft het
goed op de vorsten van Hohenzollern-Sigmarin-
gen-
Maar het „Huis" dagteekent uit het begin der
XVIe eeuw, werd onder Oswald III tusschen 1679
en 1701 verbouwd en na een brand in 1735 ver
nieuwd. De machtige bergvrede, de zware vier
kante toren, die de toegangen beheerscht, is niet
ouder dan de XIVe eeuw en toch moeten wij ook
hier het bestaan van een ouderen burcht aanne
men. Wij zullen later (blz. 50) gelegenheid hebben
te wijzen op het dubbele begrip, dat het woord
„berg" in zich bevat; het beteekent n.1. zoowel
berg burcht, als berg heuvel. De Latijnsche
benaming de monte vertolkt de laatste betee-
kenis en zoo kan men aan de mogelijkheid denken,
dat een oudere sterkte op een hoogte van het na
burige Montferland gelegen heeft. Opgelost is de
42
geeft, die hoewel aannemelijk - geen tot ons gekomen oor-
spronkelijken toestand vertolkt.
