De vermeende naamsafleiding van het Latijnsche
castellum, de kunstmatige burchtheuvel, de ver
melding in 870 en het in de XHIe eeuw reeds uit
gestorven gravengeslacht leiden tot de gevolgtrek
king, dat hier vóór het huidige uit de XlVe en
XVe eeuw dagteekenend bouwwerk een ander
heeft gestaan, dat waarschijnlijk van hout is ge
weest.
Gelijksoortige omstandigheden doen zich voor bij
H o r n's burcht. De reeks historisch vaststaande
Heeren van H(o)orn(e) begint met Willem I, ver
meld in 1219. Met Jan I, van 1531—1540 Heer van
Horn, sterft zijn tak in manlijke lijn uit; hij was
gehuwd met Anna van Egmond-Bueren, weduwe
van Joseph van Montmorency. De Hornsche goe
deren vererven op de kinderen uit Anna's eerste
huwelijk. Van het in 1450 tot graafschap verheven
goed is dan in 1568 Philips de Montmorency heer,
in onze geschiedenis bekend als de in genoemd
jaar te Brussel onthoofde graaf van Horn. Ook
hier moet men het bestaan van een sterkte in de
XlIIe eeuw aannemen, maar de hooge woonvleu-
gel links van de uit de XVe of XVIe eeuw dag-
teekenende ingangspartij, is niet ouder dan de
XlVe, misschien stamt hij zelfs eerst uit de XVe
eeuw. De hooge ringmuur en de uitgebouwde ronde
toren, welke aan het ovale binnenplein zijn geslo
ten karakter geven zijn eveneens uit de XIVe of
XVe eeuw. De hooge ringmuren dragen heden nog
de weergang, welke rust op de tegen den schild-
muur opgetrokken gemetselde pijlers; deze zijn
onderling door bogen verbonden, zoodat rond-
bogige nissen ontstaan, welke den schutter, die voor
het schietgat in den schildmuur onder den boog
staat, beschutting bieden. Al is de oorspronke-
41
Opgemerkt zij, dat de afb. van den stadsmuur te Zutphen
in Overste Schukking's „De oude vestingwerken van Neder
land" (dl. III van de Heemschut-serie) een reconstructie weer-
