paalden tijd weerspiegelen. Dit wijzigt zich, met het
gevolg dat de plaatsing van het huisraad in de Mid
deleeuwen anders is dan in de 16e eeuw of in lateren
tijd.
Ook het gebruik van het huisraad verandert naar
plaats en tijd. Zien wij bijvoorbeeld hoe de wijze van
zitten in verband met zeden, gewoonten, kleeder
drachten en andere omstandigheden van een volk
zich wijzigt, dan zal de practische vorm van een zit
meubel hiermede telkens verband houden en iets
weerspiegelen van dit alles. Zoo is een opperhoofd
der Papoea's moeilijk denkbaar in een troonzetel van
een Romeinsch keizer, noch een De Ruyter op een
18e eeuwsch rococo stoeltje, of een Mozart in een
hedendaagschen clubzetel. In dien zin kan men te
recht spreken van een cultuur van het zitten, buiten
beschouwing nog latend de persoonlijke geaardheid
van den mensch, waardoor de bedeesde en de bruut,
de stille en de opschepper ieder voor zich weer anders
zit op denzelfden stoel.
Woonvertrek en huisraad zijn dus innig verbonden
aan de cultuur van een volk. Te samen zullen zij een
brok stille, maar verheven kracht doen zien, die in
een volk schuilt, wijl beide diep verankerd liggen in
het gezinsleven, dat op kleine schaal een afspiegeling
geeft van het alzijdige gemeenschapsleven.
Hoewel men onder huisraad bijna alles kan verstaan,
wat in een woonvertrek niet alleen noodig is, maar
wat daarin een plaats heeft gekregen, zoo zullen wij
ons beperken tot het meubel. Ligt in dit woord ver
scholen het klassieke„mobilis" bewegelijk of be-
8
