Heemschut actief Overijssel Hoger beroep MFA Arcen Veerhuis met sloop bedreigd V Sloop graansilo LIMBURG ZEELAND Groningen ARCEN - Samen met de Nederlandse Tuinenstichting en de plaatselijke orga nisatie Dorp en Erfgoed Arcen heeft de commissie Limburg hoger beroep aangete kend bij de Raad van State tegen de omge vingsvergunning voor de bouw van een Multi functionele Accommodatie bij het kasteel in Arcen. De rechtbank van Roermond oordeelde najaar 2013 dat weliswaar het bouwplan een grote inbreuk betekent op het bestaande pla nologische regime, maar dat de gemeente Venlo alle relevante aspecten zorgvuldig in haar besluitvorming heeft meegewogen. Voor Eleemschut en de twee andere partijen is juist de grote inbreuk reden om tegen het vonnis in hoger beroep te gaan. De drie organisaties hebben geen bezwaar tegen een MFA. Maar deze hoort door de aard van het gebruik (er komt onder meer een basisschool in) binnen de kern thuis en niet binnen het ensemble van het kasteel. De drie organisaties vinden het onjuist dat het gemeentebestuur van Venlo bestaande visies met betrekking tot het gebied, waaronder die van de provincie, ter zijde schuift, zonder dat de gevolgen voor de toekomst van de kern voldoende in beschou wing zijn genomen. Hier wreekt zich naar het oordeel van Eleemschut ook dat volgens de Rechtbank, zonder voldoende argumentatie, door het gemeentebestuur afstand is geno men van adviezen van deskundigen. Reden om er voor te pleiten om in de Omgevingswet het borgen van omgevingskwaliteit nadrukke lijk te laten opnemen. Hans Vermeer zegt een sloopvergunning niet te kunnen wei geren, omdat er geen bescherming op rust. Het veerhuis vormt een ensemble met het voorma lige station uit 1927 van de spoorwegmaat schappij Zuid-Beveland en een muraltmuur (Rijksmonument) op de dijk. Dit ensemble bepaalt het karakter van de omgeving. Afbraak van het veerhuis en nieuwbouw zou de aantrek kelijkheid voor de watersporter sterk verminde ren en verlies betekenen van maritiem erfgoed. Het is heel goed mogelijk het veerhuis te res taureren en uit te breiden met appartementen of andere hotelunits. Een dergelijk herstel zou belangrijk minder kostbaar zijn en heeft als bij komend voordeel dat een uitbreiding fasegewijs kan worden gerealiseerd. Deze zienswijze is bij de gemeente Goes ingediend. Die is daarop in overleg gegaan met de projectontwikkelaar om het oorspronkelijke veerhuis te behouden en een uitbreiding te realiseren, zoals door de commissie Zeeland is voorgesteld. Willem Heijbroek HET VEERHUIS, WOLPHAARTSDIJ K Het veerhuis omstreeks 1910. WOLPEIAARTSDIJK - Het veerhuis in Wolphaarts- dijk, gemeente Goes, stamt uit 1890. Ondanks het feit dat na twee jaar leegstand de huidige staat van het pand niet slecht is, wil de eige naar het slopen en er een belangrijk groter hotel restaurant plaatsen met een dakterras. De gemeente Goes beseft dat het een gebouw is met hoge cultuurhistorische waarde, maar FLEVOLAND DRONTEN - Al een aantal jaren ijvert de com missie Flevoland van Eleemschut voor een gemeentelijke monumentenlijst in Dronten. Zij heeft daarbij een aantal objecten en structuren op het oog die beschermingswaardig zijn. Een daarvan betreft het oudste industriële complex van Dronten, de graansilo aan de Elavenkade uit 1964. Bij het opstellen van de gemeente lijke monumentenlijst heeft Het Oversticht het collegebestuur geadviseerd om de graansilo te beschermen. Zowel stedenbouwkundig, architectuurhistorisch, cultuurhistorisch, als ook het aspect van gaafheid rechtvaardigt een monumentale status. Bij de vaststelling van de nieuwe monumentenlijst bleek de silo ech- g= ter niet aangewezen te zijn. Ondanks bezwaar van Eleemschut en vele anderen wilde het col- Q lege er niet aan. Elelaas weet Eleemschut nu waarom Dronten niet tot aanwijzing is overge- S gaan. Het gebouw staat mogelijke toekomstige ontwikkelingen in de weg en het bedrijf dat de graansilo beheert, zal de sloopkosten voor haar 3 rekening nemen. De Drentenaren blijven achter met een grasveld. maart 2014 HEEMSCHUT 19

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2014 | | pagina 19