Evert de long Het paleis is kolossaal en de symme
trische opzet van Van Campen maakt het vaak moei
lijk om je te oriënteren. Zeker op de lange gangen van
de tweede en derde verdieping is dat moeilijk, omdat
er geen ramen zijn. In de kamers zelf wel, maar als
gast weet je toch niet waar je binnen bent, ook al zie
je buiten de Nieuwe Kerk of Albert Heijn.
De groene kamer, het hoekpaviljoen op de tweede verdieping. Om de oriën
tatie in het paleis te verbeteren is de noordoostvleugel rood, de zuidoost
vleugel blauw, de zuidwestvleugel groen en de noordwestvleugel geel. Die
kleuren keren ook terug in de nieuwe tapijten. Foto Rijksgebouwendienst
Foto rechts: Om het paleis bewoonbaar te maken werden voor de
17de eeuwse schouwen kleinere haarden geplaatst om de ruimte
te verwarmen. Situatie begin 20ste eeuw. Dit is hetzelfde staatsie
appartement als hierboven. Foto Koninklijk Huisarchief
Het staatsieappartement op de eerste verdieping voor de huisvesting
van bezoekende staatshoofden. Dit appartement bevindt zich in de
zuidoostvleugel, ingericht met empire meubels. Foto Rijksgebouwendienst
LODEWIJK NAPOLEON werkte al met
verschillende kleuren om de salons in de
galerijen een herkenbaar gezicht te geven. Dit
idee is nu uitgevoerd voor de kamers op de
verdiepingen. De noordoostvleugel is rood,
de zuidoostvleugel blauw, de zuidwestvleugel
groen en de noordwestvleugel geel.
Goed geoutilleerd
Het stadhuis had open haarden in de kamers en
kantoren, maar de galerijen en de Burgerzaal
werden niet verwarmd. In de winter vroor het
binnen. Het tochtte er altijd. Men was gehard
en droeg warme kleding.
Dat was voor een paleis, waarin de koning met
zijn hofhouding moest wonen, ook in de 19de
eeuw al niet meer acceptabel. Thibault liet een
systeem aanleggen van hetelueht circulatie en
in de grote schouwen bouwde hij kleinere en
efficiëntere haarden met kachels. Er was geen
verlichting in de Burgerzaal, daarom liet hij
enorme lichtkronen met olielampen maken.
Bij de renovatie en restauratie in de jaren
dertig kwam er centrale verwarming met heet
water en radiatoren. Ook begon men met het
vervangen van de empire ramen en kozijnen
door historiserende kruiskozijnen. Pas in 1986
waren alle empireramen vervangen! In de jaren
dertig werden de kozijnen in hout en de ramen
in staal uitgevoerd, in de jaren zestig ontwierp
Wegener Sleeswijk houten kruiskozijnen, alle
maal gebaseerd op het raamontwerp van Van
Campen. Ook daarin zijn voor de aandachtige
kijker de verschillen waar te nemen.
Vernieuwd
In de nu afgelopen renovatie zijn de instal
laties volledig vernieuwd. Dit onderdeel van de
restauratie is één van de meest ingewikkelde
zaken voor architect K.C. van den Ende. Want
hoe verwerkje de talloze leidingen en kanalen
voor water, verwarming, luchtbehandeling,
juni 2009 Heemschut 19
Tochtig stadhuis wordt gerieflijk paleis
