'Wij aarzelen niet een dergelijk onnodig vandalisme
te kwalificeren als ergerlijk en misdadig'
Ad Bokhorst en Peter Schulpen - Dat de vermaarde kunsthis
toricus, geleerde, schrijver, Italië- en Limburgkenner professor
dr. J.M.M. (Zef) Timmers honderd jaar geleden werd geboren
wordt dit jaar uitvoerig herdacht. Zoals met een tentoonstel
ling en met het boek 'TimmersWerk' met opstellen. Timmers
was lange tijd fervent lid van de Bond Heemschut.
Foto 1 ZefTimmers geeft bevlogen
uitleg tijdens een excursie in Italië. Foto
Stadsarchief Sittard-Geleen, collectie
Boonen-Hovens
Bevlogen, strijdvaardig, soms
breedsprakig, meestal scherp als een
mes, onverbloemd, erudiet, visionair, expert,
ongenadige profeet, 'ziel en bezieler', nazaat
van Victor de Stuers. Al deze kwalificaties
komen in je op, als je de boeken, artikelen en
pamfletten van deze nationale en regionale
(kunst)historicus en voorvechter van de monu
mentenzorg leest.
Laat het taalgebruik soms achterhaald zijn, er
klinkt veel authenticiteit en oprechte zorg door
in zijn teksten, en dan hebben we het vooral
over de Limburgse kant van het werk van Tim
mers. Hij liet zich niet verleiden weg te zakken
in een grijze, ambtelijke benadering, maar ging
voluit en met tromgeroffel voor de goede zaak.
Maar er is ook de erudiete schrijver, de expert,
de man die met zijn werken als een kunstpaus
een groot en divers publiek wist te bereiken.
Gedreven
ZefTimmers (1907-1996) studeerde kunstge
schiedenis aan de Katholieke Universiteit Nij
megen. Hij promoveerde in 1942 bij professor
dr. Gerard Brom op een proefschrift over de
zeventiende eeuwse schilder Gerard de Lairesse.
In 1947 volgde hij Brom op als hoogleraar
Kunstgeschiedenis van de Nieuwe Tijd. Na
diverse functies werd hij directeur van de Jan
van Eyckacademie in Maastricht-
Zijn grote toegevoegde waarde is het ver
mogen kennis en inzicht op een gedreven en
inspirerende manier over te dragen. Daarbij
had hij een grote liefde voor de geschiedenis
en schoonheid van Limburg. Deze combinatie
maakte hem in de loop van de tijd zowel tot
een regionale als nationale gezaghebbende of
inspirerende figuur.
Welke Heemschutter kent zijn goed leesbare
boeken en publicaties niet als De Glorie van
Nederland en de Kleine Atlas van de Neder
landse Beschaving, Christelijke Symbolen en
Iconografie, het Limburgse deel van Kijk op
Nederland, zijn Rome gids. Daarnaast schreef
hij artikelen, waarin hij het niet kon laten
stelling te nemen. Zijn dertien bijdragen aan
de befaamde DSM-kalenders verwierven ook
buiten Limburg grote bekendheid.
Felle taai
Timmers manifesteert zich vooral in de
bloemrijke maar vooral ook felle taal in vele
geschriften, die zich overigens het meest in het
Limburgse afspelen. Er is veel waarmee je het
hartstochtelijk eens kunt zijn. Zijn manier van
presenteren is af en toe positief amusant.
Uit De Maasgouw 1947, over de teloorgang van
door oorlogsgeweld zwaar beschadigde kerken
in Limburg:
'Hier en daar is het al te laat, en er is reden
zich af te vragen, wie de ergste barbaren zijn
geweest, de Duitsers, die deze objecten bescha
digden, of de eigen bevolking en haar leiders
en voorlichters, die daarna de schamele, maar
daarom juist des te kostbaarder resten van hun
en ons aller religieus en artistiek patrimonium
als vuilnis opruimden. Er is reden hier alarm te
slaan'.
Uit De Maasgouw 1949, nu specifiek over de
parochiekerk van Afferden, waar moedwillige
vernielingen werden geconstateerde
oktober 2007 Heemschut 19
Professor Zef Timmers'
bevlogen leven
