huis ze speciaal uit Frankrijk had laten over
komen. Totdat we een jaarverslag ontdekten
van de Plantsoenendienst uit 1936. Daar stond
heel kil dat alle iepen in de Sophialaan dat jaar
waren omgezaagd, in verband met de iepziekte.
Het waren dus iepen op de gravure, die pas in
1936 vervangen werden door de huidige kas
tanjes. Afkomstig als groot-formaat kastanjes
(kiemjaar ongeveer 1900) uit het bomendepot
van de gemeentekwekerij.
'Tijdens de bomeninventarisatie vonden we
in de tuin van antiquair Van Leeuwen achter
het Noordeinde een rode beuk, waarvan we
dachten op basis van de stamomtrek van 5,68
meter dat hij minstens 270 tot 300 jaar oud
moest zijn. Het is de dikste boom in Den Haag.
De boom bleek echter 'pas' honderd jaar oud
te zijn, maar hij stond er zo fantastisch; in de
luwte en met het juiste grondwater. Het tegen
overgestelde was het geval bij een iep aan de
Badhuisweg, waarvan we vermoedden dat hij
uit ongeveer 1860 stamde. Deze bleek bijna 300
jaar oud te zijn. In de duinen groeien bomen
niet hard, zeker niet als ze onbeschut staan. De
eerste 150 jaar groeide deze iep nauwelijks, hij
had toen een diameter van zo'n 25 centimeter.
Pas met het bebossen van de duinen begon, in
de luwte, de iep te groeien. Hij heeft nu een
diameter van bijna twee meter.'
'We verliezen zo veel bomen, veel meer dan
vroeger. Het verkeer is toegenomen en er
wordt veel meer in de grond gegraven voor het
leggen van kabels. Dat is zeer schadelijk voor de
wortels. De toekomst ziet er slecht uit, dus we
moeten nadenken over oplossingen waardoor
groen voor de toekomst behouden blijft. Zoals
bij de Hartlijn, die loopt van het Zieken naar
de Kneuterdijk. De openbare ruimte werd op
dit traject opnieuw ingericht en het groen had
de allerhoogste prioriteit; de bomen moeten
hier zo groot kunnen worden als op het Lange
Voorhout. Daarom hebben we onder meer een
bomenviaduct aangelegd, waardoor wortels
zonder problemen onder de trambaan kunnen
groeien. Tijdens de werkzaamheden stuitten we
voor het Tweede Kamergebouw op een funde
ring. Het werk werd vier weken stilgelegd, voor
onze collega's van archeologie. Het bleken de
resten te zijn van stadhouder Maurits' tuin: tra
peziumvormig met twee grote cirkels, fonteinen
en veel Italiaans marmer. Er zijn maar twee
van dit soort tuinen in Nederland geweest, in
Groningen en hier in Den Haag. We wisten wel
van het bestaan. Bronzen strips in het wegdek
16 Heemschut december 2006
