En verder
Fotoreportage: schilderingen
uit het Zeepaert
Amsterdams vergeten letters:
neogotische gevelopschriften
Muzikaal Monument
Middachten
25 juli. 32
Te kolossale plannen
Westerdokseiland
Column
Beleid mythe
juni 2004
Heemschut
3
Heemschut Actief
Side by site
Publieksevenementen
Ledenservice
In 1740 maakte Aart Schouman op doek een
'zael in 't ront' voor de achterkamer van het
Zeepaert. De schilderingen zijn tegenwoordig
te vinden in conferentieoord Duin en
Kruidberg in Santpoort. 2 4
Deel 3 uit een serie over Amsterdamse gevel
reclames van grafisch vormgever Sanne Pleiter.
Deze keer neogotische tegelopschriften naast
voorbeelden van Nieuwe kunst. 27
Genieten van een openluchtconcert in het door
taxushagen gevormde Groene Theater van
kasteel Middachten. Dat kan straks op
Heemschut Amsterdam verzet zich tegen de
bouw van een reusachtig gebouwencomplex
achter het Centraal Station en de sloop van
het voormalige Koloniaal Etablissement. 38
Multatuli merkte in een van zijn Ideeën op,
dat alvorens men iets onderzoekt, eerst
nagegaan dient te worden of er wel iets te
onderzoeken valt. Ik dacht daaraan toen ik
de recente beleidsnota van Heemschut
onder ogen kreeg. Beleidvoeren is een
proces om van de bestaande toestand naar de
gewenste te komen en dient duidelijk een
doel. Wat nu is dat doel, of eigenlijk wat is
de doelstelling van onze vereniging ook weer
en hoe realiseren we die? De statuten, die de
vereniging tot wet strekken, vermelden als
doel: de BESCHERMING. Dat is onze
taak! In de nota duikt nevengeschikt de term
'publiekstaak' op. Dat berust op een misvat
ting, want die taak bestaat statutair niet.
Bescherming dus, jawel, maar waarvan ook
weer. Welnu, als we niet geheel zinsbegoo-
cheld zijn, dan lijkt mij dat we het hebben
over direct bedreigde objecten!
Daarvoor heeft Heemschut de beschikking
over professionals die in hun vrije tijd hun
deskundigheid gratis voor het verenigings-
doel - bescherming dus - inzetten. De in
de discussie, en ook binnen het bestuur, te
beluisteren opvatting dat deze verenigings
leden 'amateurs' zijn, geeft pijnlijk de kennis-
kloof aan die in dit opzicht bestaat tussen
bestuur en gremia. Immers, die professiona
liteit in actie is de sterke kant van Heemschut,
daarvoor zijn/worden mensen lid. Het is dan
zaak om dat uit te dragen! Dat is publieks-
benadering, geen publiekstaak! Ik bestrijd
deze terminologische vervuiling evenals de
mythe dat de bedreiging van - ook eigen
tijdse - monumenten zou zijn afgenomen
door wettelijke regelingen.
Bescherming bij concrete bedreiging
impliceert per definitie reactief handelen.
Beleidsbeïnvloeding ter voorkoming van
toekomstige bedreiging is per definitie
pro-actief handelen. Het eerste ligt op het
terrein van de provinciale organisatie, het
tweede op dat van het landelijk bestuur. Van
daaruit immers dient initiatief en sturing van
het nationale beschermingsdebat plaats te
vinden. Dat lijkt mij een mooi pro-actief
beleidsdoel. Enige reorganisatie die voldoet
aan democratische en bestuurlijke maat
staven is dan wel gewenst: zelfstandige
provinciale afdelingen en een landelijk
bestuur met inhoudelijk topdeskundigen.
Heemschut ontleende ooit zijn imago - en
drijft daar deels nog op - aan bestuurders
met inhoudelijke, hoogwaardige kennis.
Pioniers als A.W. Weismann, J. Kalf,
A.A. Kok en H. Brugmans. De waan van de
tijd heeft ons doen geloven dat dit niet meer
nodig is. Ook dit is een misvatting. In het
continuüm van de tijd zijn wij een schakel
die ervoor zorgt dat we cultuur doorgeven.
Dat is de ratio van bescherming; daarvoor is
overtuigende kracht nodig. Bij mijn afscheid
wens ik Heemschut die toe.
Hans Bollebakker
