n 1 1 i juni 2004 Heemschut 15 tussen links en rechts en komen overeen met de telmerken van de tweede verdieping. Zij zijn aangebracht op de onderzijde van de dekbalken en bovenaan de voorzijde van de stijlen. Diefstal De toegang vanuit de traptoren naar de zolder (merk 18) gaat via een eikenhouten deurtje (merk 19, zie ook afbeelding), dat over de lengte dubbelgeslagen kan worden. Dat deurtje is in 2 000 vlak voor de aannemer het pand introk gestolen, tegelijk met een muuranker dat in de voorgevel zat. Dat deurtje compleet met hang en sluitwerk is uit de bouwperiode, evenals het muuranker (zie foto voorgevel). Mocht de lezer weten waar het zich bevindt of het onwetend aangekocht hebben, meld het dan alstublieft aan de Vereniging Hendrick de Keyser in Amsterdam, telefoon 020-5210630. De traptoren Het achthoekige bovendeel van de toren wordt gedateerd op rond 1495 (merk 15) en heeft nog de oorspronkelijke spiltrap met een geface- teerde spil zoals in de Berckepoort. Het bene dendeel is negentiende-eeuws. De toren was hoger, getuige de sporen van de traptreden in de muren die tot het dak doorlopen, deze waren voor de restauratie nog zichtbaar. Aangezien op die hoogte geen relatie met het voorhuis meer bestaat, is het vermoeden dat een uitkijkpost bovenin was gebouwd. Dat was overigens zo gek nog niet, omdat aan de achterzijde van het kavel - de later uitgediepte Kuipershaven - de stadsmuur liep. Een uitkijktoren was welkom op die plaats waar de rivier naar de oost- en westzijde goed kon worden overzien. Het waren immers roerige tijden en de vijand kwam vooral over water! Gestolen eikenhouten deurtje (merk 19). Console, grote zaal, type 1. Replica in kunststof. Console, grote zaal, type 2. Replica in kunststof. Restauratieplan De keuze is duidelijk gemaakt om zo veel mogelijk van de oorspronkelijke kwaliteiten van het gotische voorhuis te behouden, deze te versterken en de authentieke ruimten in ere te herstellen. Dat gaat ook goed omdat de verzie king heeft plaatsgevonden met ingetimmerde tussenwandjes die het geheel verstoorden. Het plan voorziet in herstel van de kamer en suite op de begane grond in de dominante stijl, negentiende-eeuws. De grote zaal op de tweede verdieping wordt hersteld in zijn oorspronke lijke proporties en herkrijgt zijn gotische sleu telstukken en consoles, maar op twee na wel in kunststof replica. Dit is niet overeenkomstig het beginsel dat voorschrijft dat aanvullingen in imitatie zodat het lijkt alsof ze origineel zijn niet mogen. Maar wel overeenkomstig de vigerende restauratieopvatting dat herstel is toegelaten als alle aanwijzingen daarvoor nog beschikbaar zijn en het geheel daardoor wordt gecompleteerd. Dat was hier het geval: slechts de kopzijde van de consoles was afgehakt, de achterzijde bevond zich nog in de muur! De tweede en derde (zolder)verdieping van het voorhuis zijn nog gaaf uit de bouwperiode, blijven onaangetast en worden niet aangepast ten behoeve van gebruikswensen. Wel moest er ingegrepen worden omdat in de eiken binten de bonte knaagkever en in de grenenhouten vloerdelen de boktor werd aangetroffen. Alsnog moesten hele stukken worden uitge hakt, bewerkt met bestrijdingsmiddel, en van harde kunststof worden voorzien. Ook de spil trap blijft onaangetast. Van het achterhuis moet opgemerkt worden dat het vrijwel geheel geruïneerd was door vertimmering en inwatering gedurende vele jaren. De dominante bouwstijl is achttiende- eeuws. De aangetroffen situatie voerde tot het besluit om het achterhuis op hoofdvormen te handhaven en het vrijwel geheel verdwenen interieur qua indeling goeddeels te handhaven en in dit deel van het pand de facilitaire ruimten onder te brengen. De tweede verdieping ondergaat een forse wijziging. Schouw, schoor steenmantel en spiegel (merk 13) zijn daaruit verwijderd ten behoeve van een comfortabel appartement. Het werk wordt eerst deze zomer opgeleverd, zodat het voor een definitief oordeel te vroeg is. Wel kan nu al worden gezegd dat het pand een parel aan de keten van fraai gerestaureerde Dordtse panden toevoegt, waarbij ook de gemeente Dordrecht zich bijzonder heeft ingezet om dit mogelijk te maken. Rest ons Hendrick de Keyser te prijzen voor deze aanpak. Drs. J.J. Bollebakker was bestuurslid van Heemschut en voorzitter van Heemschut Zuid-Holland. 1 3 -n 43 if r-rerfT Ai 1 i* 1 1 40 9 8 "tg -i* 16 Plattegrond het Zeepaert, uit Huizen in Nederland; Zeeland en Zuid-Holland, door R. Meischke, H.j. Zantkuijlen P.T.E.E. Rosenberg. Amsterdam/Zwolle 1997, pag. 270. Merktekens zijn van de auteur.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2004 | | pagina 17