april 2004 Actief 7 k volume van (vervangende) nieuwbouw in het buitengebied terug te brengen van 600 tot 450 kubiek meter. Wij verwachten dat dit een remmende invloed zal hebben op vaak storende bouwprojecten in het buitengebied. Bomenrij belemmert zicht op Slot Zeist Zeist Op het midden van de Slotlaan in Zeist, ter hoogte van het Walkartpark, wil de gemeente een rij bomen planten die het zicht op het slot ernstig zouden belemmeren. Heemschut heeft bezwaar gemaakt tegen de plannen en hoopt dat de gemeente terugkomt op haar besluit. Toiletgebouw station nog niet gered Mijdrecht Het uit 1913 stammende toiletge bouwtje bij het oude station Mijdrecht verkeert nog steeds in deplorabele staat. Hoewel het op de gemeentelijke monumentenlijst staat, is het geen eigendom van de gemeente. Die heeft wel het station gekocht maar niet het toiletgebouw tje, dat uniek is in ons land. We hopen dat de gemeente Mijdrecht inziet dat dit waardevol deel stadsgeschiedenis ook landelijk van belang is en behouden moet blijven. Met enige creati viteit kan een passende nieuwe bestemming worden gevonden. Maarten hemmens DRENTHE Corridors van bedrijventerreinen in Drenthe? Vries Heemschut Drenthe steunt het Comité POP Groen, dat bezwaar maakt tegen de plannen van de gemeente Tynaarlo om een bedrijventerrein langs de A28 bij Vries fors uit te breiden. In het tweede ontwerp voor een provinciaal omgevingsplan (POP II) van november 2003 is voorgesteld om de grootste omvang van bedrijventerreinen bij de Drentse steden te ontwikkelen. Over het geheel genomen is de Drentse commissie van de Bond Heemschut blij met de visie van de provincie, die kiest voor bescherming van het fraaie Drentse landschap. De plannen voor een bedrijventerrein bij Vries passen daar echter niet, ook al omdat de provincie een nationaal park ten oosten van het Noord-Willemskanaal ter hoogte van Vriezerbrug wil ontwikkelen. Bovendien vreest Heemschut Drenthe dat het voorbeeld van Tynaarlo navolging krijgt en dat ook langs andere Drentse wegen lange linten van bedrijventerreinen zullen verschijnen. Bob Groen Fel oranje in het groen Gro/loo Een twaalf meter hoog speeltoestel, uitgevoerd in fel oranje en geel. Het speeltuig verrees op een camping bij Grolloo, in een kwetsbaar stukje Drenthe. Samen met omwo nenden maakte Heemschut Drenthe bezwaar. Met succes. Het speeltuig blijft weliswaar staan, maar er komt overleg over een manier om het beter in de omgeving in te passen. Boerderij Smilde krijgt nieuwe bestemming Smilde Een monumentale boerderij in oud- Hollandse neorenaissance stijl in Smilde heeft een nieuwe bestemming gekregen en lijkt daarmee gered. Het gebouw uit 1905 stond al maanden leeg en Heemschut Drenthe vreesde dat de schuur zou instorten. Inmiddels zijn de bouwvakkers aan een opknapbeurt begonnen. De boerderij wordt nu een woonhuis-annex- kantoor. Eric le Gras Het kerkje de Hoeksteen op het Raakscomplex. Foto Henk Vijn. NOORD-HOLLAND Oude Raaks gaat verloren Haarlem De jarenlange strijd van de commissie Noord-Holland voor het behoud van de oude hbs A aan de Zijlvest heeft bij het gemeentebe stuur van Haarlem geen handen op elkaar gekregen. Met die hbs A gaat een voor Haarlem en zijn beschermde stadsgezicht beeldbepalende wijk verloren: de Oude Raaks. Kenmerkender voorbeeld van het werk van oud-stadsarchitect Dumont is nauwelijks denkbaar. De Stichting de Hoeksteen en het Cuypersgenootschap, waarmee Heemschut samenwerkt, hebben ten einde raad opdracht gegeven aan het steden bouwkundig en architectuurhistorisch onder zoeksbureau Matti en De Moor de waarde van de beeldbepalende panden aan te geven. Een gemeentebestuur van een stad als die van Bavo zou zich bij het lezen van de conclusies daarin verwoord achter de oren moeten krabben en op zijn sloopstandpunten terug moeten komen. Niet dus. Wel de Raad van State, die mede naar aanleiding van dit rapport nader onderzoek heeft gelast en uitvoering van de plannen voor lopig heeft geschorst. Hoewel wij de gemeente bij herhaling gewezen hebben op reeds eerder uitgevoerde onderzoe ken van individuele panden in het Raaksgebied, heeft zij daarop nooit geantwoord laat staan enig begrip getoond. Sterker nog: het gemeen tebestuur, dat van de bestuursrechter en de Haarlemse rechtbank 'in het algemeen belang' toestemming had gekregen te slopen, trok zich van de mening van het hoogste rechtscollege, de Raad van State, niets aan en hanteerde reeds de slopershamer. De Hoeksteen heeft toen proces-verbaal op laten maken door de politie en voor de gemeente bleef niets anders over dan de sloper naar huis te sturen. Wordt dus vervolgd. Bloemendaal Bloemendaal Het landgoed Meer en Berg in Santpoort, waar eens het provinciaal psychia trisch ziekenhuis een onderkomen vond, leek na sluiting geschikt voor nieuwbouw van maar liefst 350 tot 400 woningen. Anders deed de projectontwikkelaar zichzelf tekort, wilde hij de 7,5 miljoen gulden die hij ervoor betaald had enigszins terugzien. Geef hem eens ongelijk. Maar dat heb je als de provincie je geen stro breed in de weg legt doordat deze geen land- schaps-, natuur-, cultuurhistorische of milieu voorwaarden heeft gesteld. Het is duidelijk dat de Vereniging Behoud Meer en Berg en Heemschut Noord-Holland zelf maar die waarden in ogenschouw hebben genomen en een aantal van 200-250 woningen wel welletjes vonden. Zonder daarop in te gaan, kregen wij nu een globaal bestemmingsplan ter beoorde ling, dat uitgaat van 350-375 wooneenheden. Wil je die realiseren zonder dit zeventiende- eeuwse natuurgebied geweld aan te doen dan rest niets anders dan hoogbouw. Daar wordt in het voorliggende plan niet over gerept. Wel wordt ons 'beloofd' dat dat aantal niet alleen uit nieuwbouw gaat bestaan maar ook in de oudbouw wordt ondergebracht. Dat kan bete kenen, dat tien appartementen in de oudbouw worden ondergebracht en de andere 365 bij de nieuwbouw tot stand komen. Een onduidelijk plan dus, waarover een planologische en juri dische verduidelijking is gevraagd met gelijk tijdige bezwaarmaking. Jan Derk Gerritsen Ingang Zusterhuis Meer en Berg, Santpoort. Foto Henk Vijn.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2004 | | pagina 9