december 2003
Heemschut
11
Binnen naar eigen inzicht, buiten in goed
overleg met Monumentenzorg:
Bert en Hella Bosch in en achter hun
gerenoveerde negentiende-eeuws
dokterswoning. Foto's Henk Snaterse.
onhandig met de kinderen. We hebben beton
gestort en een nieuwe vloer gelegd. Toen
vonden we praktisch belangrijker dan mooi.'
Tegenwoordig vinden ze zowel praktisch als
mooi belangrijk. Bert richtte daarom afgelopen
september met vier mede-inwoners van
Hazerswoude Stichting Oogappel op, ook te
lezen als oog-appèl omdat er 'een appèl op het
oog wordt gedaan bij het streven naar fraaie
bebouwing in de gemeente. We lijken op
Heemschut. Het idee ontstond door een plan
van de gemeente om een lelijke blokkendoos
van twintig bij twintig en elf meter hoog te
bouwen in ons dorp. Dat past hier totaal niet.
Geld prevaleert boven bouwhistorische en
andere zaken. Je begrijpt niet dat die gemeen
ten dat willen. Ze hebben er toch weinig gevoel
voor. Of ze willen iets moderns.'
Vuurwerk en verzakking
De gemeente start wel halverwege de jaren
negentig het project Gemeentelijke Particuliere
Woningverbetering. Doel is te inventariseren
welke panden de moeite waard zijn om te
behouden en met subsidie op te knappen. De
dokterswoning is een van die panden. Aan de
hand van plannen van architect Piet Roelands
begroot de aannemer 850.000 gulden voor de
gehele renovatie, een bedrag dat uiteindelijk zal
oplopen tot meer dan een miljoen gulden. 'De
helft werd bekostigd met subsidies en gunstige
leningen. De rest betaalde de apotheker in het
dorp', zegt Bert. 'Net in die tijd verkocht ik
hem mijn apotheek en kreeg daarvoor een
grote zak met geld.
Het huis is oud, het dak lekt, de muren zijn
eensteens en de ramen enkel glas wanneer de
restauratie in juni 1997 begint. Door ernstige
verzakking zitten er scheuren in de muren van
het huis, dat op een zachte ondergrond van
veen en takkenbossen is gebouwd. De familie
Bosch verkast voor zeven maanden naar een
huurhuis. Binnen de kortste keren is het hele
binnenhuis kaal, zijn er negentien palen in de
grond geheid en worden oliedrukvijzels geïn
stalleerd om met het spannendste gedeelte van
de restauratie te beginnen: het rechtzetten van
het huis. 'De vaklui die dit klusje klaarden
hadden nogal wat praatjes en zeiden dat het
nooit misging', vertelt Hella. 'Wij wilden er
een echte happening van maken met buurt
bewoners en pers. Bleken die schurken
's ochtends toen wij aankwamen al begonnen te
zijn' Hoewel het begin dus niet is vastgelegd,
illustreert een reeks foto's prachtig hoe in twee
uur een gedeelte van het huis 37 centimeter
wordt opgetrokken. Als Hella en Bert vanwege
de geslaagde afloop vuurwerk afsteken, komen
patiënten en artsen verontrust uit de naast
gelegen praktijk aanrennen om te kijken wat
er aan de hand is.
In de volgende maanden wordt de rest van het
huis grondig aangepakt. Binnen naar eigen
inzicht. Buiten, in goed overleg met
Monumentenzorg, het dak, de kozijnen, de
isolatie en het voegwerk. Er zijn zo veel moge
lijk milieuvriendelijke materialen gebruikt zoals
Europees hout, isolatie van schapenwol en verf
op waterbasis. Er is minder mogelijkheid voor
hergebruik van materialen dan de eigenaars
hadden gehoopt. Alleen wat oud hout voor
rachels. 'Bouwers zijn slopers: oud eruit en alles
nieuw', zegt Bert. 'Zo maakte de aannemer de
oorspronkelijke voordeur prachtig na, maar
toen we het messing hang- en sluitwerk van de
oude erop wilden zetten, bleek dat verdwenen.
Verkocht, om met de opbrengst de bedrijfspot
voor personeelsuitjes te spekken.'
Drs. T.L. van der Putten is lid van Heemschut
Zuid-Holland.
