2003 is Indonesisch Erfgoed Jaar
Pauline van Roosmalen
Uitwissen van cultuurgeschiedenis voorkomen...
Architectuurhistorica Pauline van Roosmalen is diep onder de
indruk van Indonesisch erfgoed. Maar veel is de laatste jaren
verdwenen, het toekomstbeeld is uitermate onzeker. Tenzij
Indonesië iedere herinnering aan geschiedenis en zeker aan de
laatste periode van haar koloniale bestaan wil uitwissen, is actie
geboden, vindt ze. Positief punt: 2003 is door Indonesische
monumentenorganisaties uitgeroepen tot Indonesisch Erfgoed
Jaar, of wel Tahun Pusaka Indonesia.
40
Heemschut
april 2003
In 1992 maakte ik voor het eerst reizen door
Java, Sumatra en Bali. Ik was diep onder de
indruk van de onvoorstelbare rijkdom aan
historische gebouwen en stedenbouwkundige
plannen in de archipel. Wat mij als architec
tuurhistorica in het bijzonder fascineerde
waren de gebouwen en stadsplannen die in de
eerste helft van de twintigste eeuw gerealiseerd
waren: de royale afmetingen en prominente
situering van openbare gebouwen, de schier
eindeloze rijen villa's, winkels en kantoorge
bouwen met en zonder rode (bakstenen) of
bruine (sirappen) daken, de systematische
woningbouwprojecten in kampungs en andere
wijken en, niet te vergeten, verscheidene groots
opgezette uitbreidingsplannen.
Maar terwijl ik diep onder de indruk was van
omvang, schaal en kwaliteit van de objecten,
werd ik tegelijkertijd geconfronteerd met het
Mega Eltra, Medan. Begin twintigste eeuw
gebouwd als onderkomen voor de Lindetevis-
Stokvis Maatschappij en de Bataafse Petroleum
Maatschappij. Mega Eltra werd onlangs
afgebroken voor een winkelcentrum. Dat was
althans de bedoeling. Maar de plannen zijn
gewijzigd en er rest nu een open ruimte als
een permanente herinnering aan slecht beleid.
Foto collectie KITLVLeiden.
