w^wiir 'tyj 28 Heemschut december 2002 Veenweide aan de noordoostkant van de Haarlemse Zuiderpolder. Beoogde locatie voor multifunctioneel stadion. De werkelijkheid van vandaag na bijna 30 jaar is een andere: van de menging van wonen en werken is niets terecht gekomen. Rondom, in Hoofddorp en Sloterdijk, verrezen de kanto ren. Ook omdat het experimentenfonds werd opgeheven, kwam van eigen ideeën weinig terecht. Het oude kerkhofje verdween onder het bouwzand. De veenrivier heeft geen plaats gekregen. Het laatste stukje groen dreigt te worden opgeslokt door het met applaus begroette idee van de projectontwikkelaar voor de bouw van een groot stadion, dat in diens gebruikelijke jargon 'multifunctioneel' moet zijn. Dus tel uit je winst. Zo ziet de bestuurder van heden, die gewend is nooit nooit te zeggen, hier verbeeld, dat zijn nooit, nooit nooit kan betekenen, om met van der Weiden te spreken. Haarlem en de Haarlemmers Haarlem en Bomans zijn één begrip. Uitgerekend de schrijver heeft gezegd: Haarlem is een prachtige stad, er moesten alleen geen Haarlemmers wonen. Daarmee bedoelde hij vooral de geest van Stastok, geboekstaafd door Beets: een gering gevoel voor humor, weinig doortastend, afwachtend, gemiddeld, redelijk en rustig. Niet ideaal om tot snelle procedures te komen. Als smeerolie werkt de Haarlemmer Olie eerder als zand tussen de raderen. Ook de promovendus wijst daarop. Die kenmerken komen naar zijn mening voort uit de lokale en sociale structuur in Haarlem. Die wordt bepaald door wat er niet is in de stad: geen over heersende bedrijfstak maar van alles wat; geen dominante religie; geen overheersende sociale De Begraafplaats van Naamlozen is vervangen door een waterplas. Zuiderpolder, Haarlem. klasse of stroming; ook geen dominantie van de stad over het ommeland zoals bij vergelijkbare steden. Het een en ander heeft ook zijn voor delen gehad want, in tegenstelling tot bijvoor beeld Enschede of Tilburg, is er door gebrek aan die daadkracht tot 1985 weinig vernield of afgebroken in de monumentale stad. En het is ook vooral daarna, dat de projectontwikkelaar het gat van de dadenloosheid heeft opgevuld. Kijk maar naar het Enschedé-complex of De Raaks. Het poldermodel De dominante Haarlemse cultuur moet men volgens de nieuwe doctor zien als een verbij zondering van de nationale cultuur of een geconcentreerde vorm daarvan: een hoog- geconcentreerd poldermodel, dat voor ieder een in Nederland geldt. De traagheid waarmee bijna elk plan zich in Nederland ontwikkelt, is het gevolg van een cultuur van overleg, van compromissen en consensus, van het vermijden van openlijke conflicten, voortvloeiend uit een grote verscheidenheid en afwezigheid van grote machtsverschillen. Om het ook eens van een ander te horen: tussen 1985 en 1987 was de Duitser Peter Gleichmann Van der Weidens hoogleraar aan de universiteit van Amsterdam. Hij werd 'tureluurs van de vergadercultuur in Nederland: aan het eind van een vergadering weet niemand precies wat er besloten is met het gevolg, dat de een dit en de ander dat beweert over de besluiten, als die er al waren, waarna iedereen weer de kat uit de boom kijkt'. Het proefschrift toont ook aan, dat met name de laatste tijd veel bouwprojecten, die slechts zo'n 20 jaar geleden gerealiseerd zijn, nu al weer hun onnut bewezen hebben en worden afgebroken. Het proefschrift Het werk is een puur sociologisch proefschrift geworden, waar intermenselijk verkeer op een bijna journalistieke wijze is weergegeven en dat je in één adem uitleest. Het is ook de eerste en enige bouwgeschiedenis van Haarlem geworden vanaf de tijd, dat er alleen nog maar vissers en boeren de stad bevolkten. Door het hele boek loopt als een rode draad de unieke verhouding, die de stad ook altijd heeft gehad en nog heeft met het Ommeland. Alleen al dankzij twintig pagina's bibliografie is het boek een soort encyclopedie op het gebied van de bouwhistorie en hoe mensen daarmee omgaan. Weiden, J. van der, Ongeplande planning; de totstandkoming van een nieuwe stadswijk. Uitgeverij: Aksant, Amsterdam, ISBN90-5260-069-4. J.D. Gerritsen is PR-medewerker van Heemschut Noord-Holland.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2002 | | pagina 30