oktober 2002
Heemschut
5
De ronde bibliotheekgevel van het nieuwe
Haagse Stadhuis/bibliotheek aan het Spui met
ernaast de Muzentoren van Rob Krier.
geplaatst ter vervanging van de BiZa ofjustitie-
toren en dat lijkt me wel wat. Als dat goed
gebeurt kun je er het CS een beter smoel mee
geven.
Zürich-toren
De nieuw ingerichte Herengracht af wande
lend zie ik al gauw de prachtige Zürich-toren
van maar 88 meter hoog. Echt een juweel.
Aan het eind van de Herengracht, waar de
Fluwelen Burgwal begint, staat op de hoek een
prima staaltje van stadsvernieuwing. Woningen
met ronde erkers over vier verdiepingen en met
kleurig baksteen bekleed. Ze vormen het eerste
rijtje van een nieuw straatje omhoog, dat met
zijn klassieke nieuwbouwwoningen een heel
goed in het oude stadsbeeld passende woon
straat is geworden.
Landsdrukkerij
Aan de Fluwelen Burgwal staat ook de oude
door Heemschut geredde Landsdrukkerij. Heel
belangrijk, dat die behouden is in het toren-
geweld rondom.
Het Calliopestraatje voert omhoog naar een
nieuw verrassend pleintje, dat deel uitmaakt
van Plan De Resident, het Muzenplein, dat de
nieuwe torens van de Resident, ook die van
architect Rob Krier, met elkaar verbindt en
temidden van het torengeweld intimiteit
brengt. Het is met klinkers bestraat en van
speciaal straatmeubilair voorzien. Het pleintje
loopt door naar nog een plein, het Cliopleinje,
ook al heel charmant.
Vanaf het Muzenplein daal ik dan wat af om op
de nieuwe promenade tussen station CS en
Stadhuis uit te komen. Aan die wandelroute zie
ik de Zwarte Madonna van Carel Weber en de
zo gehate torens op oude 'Haagse hoogte' zoals
dat heet van 70 meter: BiZa en Justitie.
De promenade is nog altijd geen gezellige
sfeervolle wandelroute. In de plint van de op
zichzelf niet lelijke Madonna zittten nog altijd
geen leuke winkels of wat dan ook.. Ik tel vijf of
zes etalages 'Verkeershandhavingsteam', dat er
wellicht ooit in zat maar die nu leeg staan.
Torens van BiZa en Justitie
En even verderop vertonen de plinten van BiZa
en Justitie ook geen enkel teken van leven.
De twee ministerie torens zijn gruwelijk. Door
hun saaiheid, gebrek aan detaillering en vooral
door hun breedte en plompheid. Weg ermee,
zou je zeggen. En dat wil de gemeente ook
maar die wil er dus vijf torens voor terugbou-
wen, die op die plek veel te hoog zijn.
Dan is het plan van de oppositie beter: verbouw
de ene doos tot appartementencomplex, zet
voor dat ministerie een nieuwe aanbouw tegen
het CS aan, renoveer de tweede en behoud de
Madonna.
Even verder de promenade volgend arriveer ik
bij de Philips Concertzaal en het nieuwe stad
huis. De Philips-zaal, een doos van Van Mourik,
ziet er nog steeds erg goedkoop uit met zijn
sombere zwarte glasgevel, maar het stadhuis
van Richard Meier heeft toch wel wat.
Het ziet er nog steeds spie en span uit met zijn
glanzend witte gevels. Het slaat aan de kant van
de Kalvermarkt echter de historische binnen
stad dood. Maar goed, aan het Spui is het
gebouw met zijn fraaie ronding toch wel weer
een aanwinst voor de stad.
Ik krijg zin om nog even het oude winkelhart
van de stad te bekijken en loop naar het
Buitenhof tegen de de nieuwe postmoderne
ronde Bonbonnière aan. Heel wat beter dan de
betonnen puist aan het oude stadhuis, die
ervoor is afgebroken. De kleurenpotpourri op
de gevelsteentjes is alleen wel wat erg druk.
Haagse Bluf
Tenslotte loop ik vanaf de Dagelijkse Groen
markt het nieuwe winkelcentrum Haagse Bluf
binnen. Een noviteit in ons land. Een L-vormig
pleintje met een collage van gekopieerde gevel
tjes van verdwenen en nog bestaande gebou
wen. Madurodam maar dan op ware schaal.
Er zijn echter flinke verschillen. Goed, het is
decor-architectuur maar de kunstmatigheid
ervan wordt absoluut niet verhuld. De gevels
zijn namelijk geplaatst in supermoderne licht
groene glasplaten en steken bovendien iets naar
voren zodat iedereen kan zien, dat ze niet echt
zijn.
Gebouw van Berlage aan de Dagelijkse
Groenmarkt met postmodern gebouw ernaast.
Bovendien bevatten sommige zelfs elementen,
die in de originele gevels al waren verdwenen.
En de fonteintjes zijn echt 18de-eeuws.
Geen kitsch dus maar een geheel nieuw
ontworpen architectonsiche collage als decor
voor een aantrekkelijk winkelcentrum dat
goed functioneert. Het is met diverse toegangs
straatjes ontsloten en je kunt het daardoor ook
nog gebruiken als snellere wandelroute.
En tenslotte is de verloedering van de Nieuw-
straat er een halt door toegeroepen doordat een
aantal drugspanden en leegstaande fabrieks-
ruimten werd opgekocht en in het plan ingepast.
En nep-materialen zul je er niet aantreffen.
Marmer is marmer en geen piepschuim.
Aan de gietijzeren constructie van het geko
pieerde Haagse Filmhuis aan de Denneweg is
een jaar lang door Chinese vaklui gewerkt.
Haagse Bluf mag van mij blijven. Een originele
mengeling van gekopieerd oud en modern. Van
Rembrandt of Van Gogh verkopen we toch ook
posters?
