Het bosachtige landschap van de landg-
oederenzone, in de richting van Wassenaar
gezien.
tot rust te komen. Veel mensen zullen hier
ronddwalend toch het gevoel krijgen in 'de vrije
natuur' te verkeren terwijl, met uitzondering
van de natuurlijke waterlopen en plassen, het
hele gebied van a tot z door mensenhanden is
gemaakt. Het gebied is bij uitstek een cultuur
monument, en dan nog een van de eerste orde.
Dat legt ook aan mensen de verplichting op het
zo ongeschonden mogelijk door te geven aan
volgende generaties. Het zou jammer zijn als
door versnippering van visies en beleid na een
peperdure HSL-tunnel de aanpak bovengronds
uiteindelijk toch nog tot de ondergang van rust,
ruimte en cultuurhistorische verscheidenheid
in dit gebied zou voeren.
De adel als vormgever
Zijn we in het hierboven beschreven gebied van
Oud-Ade ons vooral bewust van vele eeuwen
hard werken en zwoegen om het dagelijks
(boeren)brood, het gebied ten zuidwesten van
Leiden richting Den Haag - tussen de binnen-
duinrand en het Rijn-Schiekanaal - ademt op
meer dan een plaats een zorgeloos adellijk
verpozen. Jagen, picknicken en paardrijden
lijken hier de aangewezen bezigheden, en pet af
als de baron langskomt! Zo was het tenminste
vroeger. Ook hier zijn boerderijen - soms is er
nog echte boerenkaas te koop - en hoorden de
pachters in het najaar de geweren knallen als de
patrijzen, hazen en snippen het moesten
ontgelden ter meerdere eer en glorie van de dis
op landhuis of kasteel.
De overheersende indruk hier is toch veel meer
bosachtig. Grote, eeuwenoude eiken en beuken
bepalen hier de sfeer en zetten met hun
verschietend gebladerte het gebied in oktober
in vlammende kleurenpracht.
Ik geniet toch altijd het meest van kasteel
Duyvenvoorde bij Voorschoten met zijn
omringende landerijen en bossen. Het kasteel
is een groot gedeelte van het jaar te bezichti-
Vanaf de oostelijke oever van de Vliet: landgoed
Duyvenvoorde met rechts de Knipmolen en
geheel rechts tussen de bomen het kasteel.
gen, en fietsers en wandelaars kunnen hier
vrijwel het gehele jaar terecht net als op het
nabijgelegen Koninklijke landgoed 'De
Horsten'. In Wassenaar zelf is over de N44
heen zelfs een landgoederenroute uitgezet.
Wie op warme zomerdagen de hitte en de
drukte van strand, zwembad of plas wil
ontsnappen en toch niet binnen wil blijven
zitten, kan hier al wandelend of op de fiets
genieten van schaduw en rust en vaak mooie
doorkijkjes op heel verschillende landhuizen.
Dit gebied loopt in het zuiden via de buiten
plaats Marlot over in het Haagse Bos en het
park rond Huis ten Bosch, de woonstee van
onze beschermvrouwe.
Dankzij het ijveren van de Provincie Zuid-
Holland is hier tussen Leidschendam en
Voorschoten op meerdere plaatsen via fietstun-
nels onder de provinciale weg of rijksweg door
en twee fietsbruggen een verbinding ontstaan
tussen de landgoederenzone en het weidege
bied van Zoeterwoude en Stompwijk, een
ander Belvedere-gebied dat hopelijk in de
toekomst nog eens onder de loep genomen
wordt. Ook het fietspaden netwerk is rond
Leiden geweldig uitgebreid zodat beheer en
behoud van al deze gebieden in ieder geval als
immaterieel genot bieden aan de actieve recre
ant. De Randstad, het westen vol?! Ga toch
fietsen!! De omgeving van Leiden bewijst dat
de term 'buitengebied' geen loze kreet is. Ook
hier zal echter de toekomst nog moeten leren
of we er in slagen datgene wat hier waardevol is
veilig te stellen met behoud van een zekere
dynamiek.
Het is in het belang van alle Randstedelingen,
dat de nota Belvedere hier niet in mooie
woorden en goede bedoelingen blijft steken!
Drs. L. van der Meule is lid van de Provinciale
Commissie Heemschut Zuid-Holland.
Langs de Doeswipmolens in opvallend rood.
oktober 2002 35
