Het schilderachtige station Vogelenzang Anne-Marie ten Cate Leidsevaartweg 34-36, gemeente Bloemendaal In het voorjaar is de reis per trein tussen Haarlem en Leiden een verrukking. In sneltreinvaart raast de intercity door de bollen velden, dan weer blauw, dan weer paars, rood of geel. Hoe lang zal dit beeld blijven bestaan, nu de overheid de bollenteelt zoveel mogelijk in de kop van Noord-Holland wil concentreren? 4 Heemschut augustus 2002 Even snel als langs de tulpen, narcissen en hyacinthen raast dezelfde trein langs het voor malige station Vogelenzang-Bennebroek dat in de Tweede Wereldoorlog werd gesloten. Het pittoreske station heeft een goede herbestem ming gevonden. Een winkel - het Schouwspel- verkoopt er sedert 1994 in huiselijke sfeer kachels en open haarden, meubilair, accessoires en snuisterijen. Hoe groot is het contrast met het verderop gelegen zogenaamde halte station van Hillegom*, dat in het voorjaar van 2000 gereed kwam. Neemt men de stoptrein dan kan men op dit hypermoderne en puur functionele station uitstappen en eventueel te voet via de bollenvelden naar het romantische oude station van Vogelenzang gaan. Station Vogelenzang-Bennebroek, opname 1917. Wethouder Bispinck nam het initiatief de gemeente Bloemendaal te fotograferen ter illustratie bij het nemen van gemeentelijke beslissingen als aanleg en verbreden van wegen. Op deze foto staat Bispinck, met witte zakdoek in de zak, te zwaaien. De foto's werden genomen door fotograaf Bickhoff. Foto: Archiefdienst voor Kennemerland, Atlas Bloemendaal. HIJSM De spoorlijn tussen Haarlem en Leiden werd in 1842 aangelegd door de Hollandse IJzeren Spoorweg Maatschappij (HIJSM). Voordat Vogelenzang in 1880-1881 een nieuw station kreeg, stonden er een houten barak met verkooppunt, een wachthuisje en een woning. Het station werd in 1880-1881 gebouwd, hoogstwaarschijnlijk naar ontwerp van de architect D.A.N. Margadant, die toen in dienst was van de HIJSM. Het was het eerste station binnen de gemeente Bloemendaal. Later tekende hij in Zuid-Kennemerland de stations van Overveen, Bloemendaal, IJmuiden, Santpoort-Zuid, Haarlem en Zandvoort. Aangepast aan de landelijke omgeving, is het station een van de vroegste voorbeelden die door een asymmetrische vormgeving en rang schikking van de vormentaal afwijkt van het in die tijd gebruikelijke neoclassicistische type. Het station heeft schilderachtige details als het houtsnijwerk van de veranda's, tegelfriezen met tulpmotieven en ruim overstekende daken. Op de veranda aan de spoorzijde waant men zich in de film Once upon a time in the West'. In 1912 werd het spoor verdubbeld en in 1914 werd het station uitgebreid met een goederen loods aan de zuidzijde. Er kwam een extra spoor voor het zandtransport, het zogenaamde zanderijspoor. In die tijd werkten er tien perso nen op en nabij het station! De Duitsers plunderden het gebouw en roofden 90% van het spoorwegmaterieel. Het station werd in 1942 gesloten voor personenvervoer. Na de oorlog werd het baanvlak hersteld, maar het station bleef definitief gesloten, ondanks hevig en regelmatig protest van de plaatselijke bevolking en de gemeente. Tot 1956 werd het nog voor goederenvervoer gebruikt, waarna het werd ingericht als kantoor- en verkoopruimte van kachels en open haarden. De beide bovenwoningen worden nog bewoond. Toespelingen op omgeving Het station is gebouwd op een onregelmatig plattegrond bestaande uit twee vrijwel vier kante onderdelen. In het linker gedeelte bevinden zich de entree, rijkelijk versierd met houtsnijwerk, en de vestibule met plaats verkooppunt. Het rechter deel was oorspronkelijk de wacht kamer der derde klasse. Daartussen het smal lere gedeelte, waar zich de wachtkamers der eerste en tweede klasse bevonden. Aan de voor zijde is er een galerij en aan de achterzijde een veranda, die doorgetrokken is langs de wacht kamer der derde klasse. Boven de deuren bevin den zich nog de oude klassenaanduidingen. Het station is gepleisterd in imitatie zandsteen- blokken en heeft vele klassieke ornamenten als pilasters, consoles, voluten en een basement. Zowel aan de voorgevel als op de achtergevel bevinden zich onder de ramen panelen met geglazuurde tegels; aan de voorzijde met de initialen van de HIJSM temidden van acanthus bladeren. Onder de daklijst een rand van gegla-

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2002 | | pagina 6