BULTEN VOOR HET
GRONINGER STATION
E
Het stationsplein in Groningen is een gribus. Het is op zijn
Nederlands opgedeeld in allerlei banen en baantjes, soms
gescheiden door vluchtheuvels: banen voor fietsers, auto's,
taxi's, en bussen. Vooral de bus is alom aanwezig. Massa's
bushaltes met overkappingen bestrijken bijna de volle
lengte van het plein. Het busstation beneemt ieder zicht
op de stad, en het is een hele toer een behoorlijke foto van
de stad te maken.
Groningen wil graag vriendelijk voor voetgangers zijn,
maar een wandeling van het station naar de binnenstad is
geen lolletje: de 26 busperrons zijn een hindernisloop, de
busbanen een serieuze gevarenzone, stoplichtjes een on
logisch oponthoud. Uitgeput bereik je de H.N. Werkman-
brug (de 'Museumbrug') over het Verbindingskanaal. Pas
daarna is Groningen vriendelijk.
Een plan van architect Kees Christiaanse moet de situatie
verbeteren. Het busstation wordt veel kleiner, voor het
station komt een groot en 'aangenaam' plein. Helaas, een
plein met bulten...
10
Heemschut
augustus 2002
Bert Franssen
Op oude foto's ziet het Groninger stationsplein eruit
als de deftige entree van de stad na de heuse gebeurte
nis die de treinreis toen nog was. Daarop domineert
nog een van de mooiste stations in Nederland. Maar
dat is allang niet meer zo. Decennia geleden werd het
als het ware in een hoek teruggedreven, toen het
enorm lange anonieme kantoorgebouw met de licht
gele bakstenen verrees waar niemand ooit aan heeft
kunnen wennen, maar dat wel het plein volstrekt
beheerst. Aankomende reizigers komen ook niet meer
via de stationshal naar buiten, maar via een opening
naast het gebouw.
Later beleefde het plein een opwaardering - overigens
met tandengeknars van heel wat Heemschutters -
toen het Groninger Museum van Mendini in het
Verbindingskanaal verrees. Een gebouw met de status
van wereldmonument, opgenomen in tal van interna
tionale architectuuroverzichten. Een van de grootste
verdiensten daarvan was de in het bouwplan opgeno
men Museumbrug, niet zo ver van het stationsgebouw.
Moest je als treinreiziger vroeger een pittig stuk links-
of rechtsom langs het Verbindingskanaal lopen om de
binnenstad te bereiken, de route is nu veel korter en
oneindig veel leuker, een echte monumentenroute ook
- het voormalige hoerenbuurtje dat je al gauw passeert,
kreeg ineens cachet.
Het ontwerp 'Stadsbalkon'
van architectenbureau
KCAP. In het midden het
stationsgebouw. Daarvoor
een verhoogd plein, tevens
dak met gaten van een
halfverdiepte fietsenstalling,
met links en rechts bulten
waar loofbomen doorheen-
steken. Links begint het
sterk verkleinde busstation.
Rechts de Museumbrug,
entree naar de binnenstad.
