Het oerhollandse snijraam Maarten Robert Het snijraam... Wat een oerhollands woord is dit toch! Een bovenlicht met in hout uitgestoken versieringen door een houtsnijder vervaardigd in plaats van de gebruikelijke roede verdeling waar de fijn-timmerman aan te pas kwam. Er achter zit glas. 30 Heemschut december 2001 Versierde bovenlichten zijn in heel Europa vanaf halverwege de 17 de eeuw in de architec tuur te vinden. In het zuiden zie je de rustig versierde orna menten boven de dubbele deuren van de huizen van de gegoede burgerij: zonnemotieven, dolfijntjes, grotesken, acanthusblad of gedraaide spijlen. Noordelijker, in Frankrijk en Duitsland zie je voornamelijk 18de-eeuwse en zeer sprekende voorbeelden in een enigszins zware uitvoering, die goed past bij de ornamentiek aan de gevel, uitgevoerd in natuursteen en mooi ingepast in het hele lijn- en vormenspel. Men vindt hele mooie snijramen in N.O. Duitsland en Eolen met name in de kuststeden tot aan de Baltische staten, waar de architectuur Snijraam te Usquert. doet denken aan die van de Noordelijke Nederlanden. In België en Nederland neemt de Barok zijn eigen vlucht en zo ontstond er een evenwichtig gebruik van ornamentiek aan de gevels, in de huizen, op meubels, et cetera. Vanaf de 17de eeuw kenmerken de Neder landse huizen zich meer en meer door een bijna overmatig gebruik van glas in de gevel. In al die ramen de zo bekoorlijke roedeverdeling, de houten kozijnen, de deuren eronder, de verf: donker groen, helderwit, bentheimer.... Geen wonder dat er uit dit geheel een traditie ontstond, een behoefte, om boven de deur op Een nieuw ontworpen snijraam (1973) in een gevel in Haarlem. de plaats van het bovenlicht een versierd raam aan te brengen! Bij de rijke huizen was dit meestal een voort vloeisel uit het totale ontwerp van de gevel; maar de neringdoenden en verschillende ambachtslieden konden in het bovenlicht belangrijke informatie kwijt. Het gevolg was een eigen beeldtaal, vermengd met het gang bare ornament, die zijn oorsprong had in de functie van de gevelsteen. Later gietijzer Tot aan het begin van de 19de eeuw duurde deze 'bloeitijd'. Daarna werd het gesneden raam langzaam verdrongen door het fabrieks matig vervaardigde gietijzeren ornament, meestal in de vorm van een levensboom. In deze periode werd de zeggingskracht van veel ambachtelijk werk om zeep geholpen. Het eerstvolgende snijraam zag je dan ook pas in de periode van de art nouveau. Die houten ramen gingen langer mee dan je zou verwachten, mits goed verzorgd. Toch heeft het merendeel de 19de eeuw niet over leefd. Met als gevolg de vele gaten die je aan-

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 2001 | | pagina 32