ep°fafIe
december 1999
Heemschut
15
Portati
van der Wijst vond de zolder, die aanvankelijk
bij de reconstructie in de historische staat was
teruggebracht met een houten vloer, te gezellig
voor de gruwelen die hier worden afgebeeld
vertelt Bouwstra.
Ze legde daarom kille platen van verzinkt staal
op de vloer en liet de wanden en hanebalken
spierwit schilderen.
Via een doorgang loopt de route vervolgens
naar het in grijs en witte tinten gemoderni
seerde naastgelegen pand nr. 265. Dit is gewijd
aan het dagboek van Anne. Boven in vitrines
het enige echte exemplaar en het citatenboek
met 'mooie zinnen'. Op de verdieping eronder
staan de eerste drukken van de in vijftig talen
vertaalde dagboeken. Op de wanden de reacties
van beroemde bezoekers als Nelson Mandela en
Eleonore Roosevelt.
Nieuwbouw verademing
Tenslotte komen we in het nieuwe gebouw van
Mels Crouwel. Na de beklemming van het oude
voor- en achterhuis is de binnenkomst hier een
verademing. Het interieur van de nieuwbouw
ademt openheid en transparantie. We lopen
onder een hoge vide, die veel daglicht toelaat,
naar de mediatheek en expositiezaal, waar de lijn
van de geschiedenis wordt doorgetrokken naar
het heden.
Er is een modern ingericht café met veel glas en
een prachtig uitzicht op de Westermarkt.
Onder het café is een luchtig aangeklede books-
hop en daar tref ik ook de uitgang aan van het
complex, die nu is gescheiden van de entree.
Het gereconstrueerde magazijn beneden in het
voorhuis. AFF/ASF, Amsterdam.
Boven de twee verdiepingen met museale voor
zieningen zijn nog enkele etages met het
kantoor van de Anne Frank Stichting. Via een
glazen gang zijn die vertrekken acherlangs weer
verbonden met een nieuw gebouwd kantoor
van de Stichting aan de Westermarkt.
De gevel van de nieuwbouw harmonieert heel
aardig met de omringende historische bebou
wing. Het is een compromis van bruinrood
Belgisch baksteen, stalen kozijnen en grachten
groene schuivende louvrepanelen voor de
vertrekken van de studenten aan de
Westermarkt. Met zijn verticale raamprofielen
De zolder van het voorhuis met zijn kille,
zinkstalen platen.
speelt het gebouw zonder veel ruis mee in het
ritme van de even verticaal gelede grachtenhui
zen.
Wat ik lelijk vind zijn de stalen lamellen voor
de hoge glazen ramen van de expositiezaal aan
de Prinsengracht. Zij geven het gebouw een
gesloten indruk. Even dacht ik zelfs, dat er een
stalen pui aan het gebouw zat vastgeplakt.
Architect Bouwstra is het met me eens. Hij
vertelt, dat gezocht wordt naar een oplossing
voor dit probleem. Die lamellen zijn bijna altijd
gesloten omdat de video's in de expositiezaal
weinig licht van buiten verdragen. En die
video's vertonen hun beelden permanent, de
hele dag door. Er wordt nu gekeken of er niet
meer openheid naar buiten kan worden
gecreëerd.
Heel speels vind ik tenslotte de bakstenen
gevelwand aan de Prinsengracht, die in
uitspringende baksteentjes in reliëf is uige-
voerd. Bij het glazen trappenhuis gaat de wand
over in een baksteen met gaatjes zodat
hetzelfde reliëf-effect ontstaat maar dan trans
parant.
Een bezoek aan het vernieuwde Anne Frank
Huis is meer dan ooit aan te bevelen.
Literatuur
Behoud en toekomst Anne Frank Huisuitgave
Anne Frank Stichting, Amsterdam 1999.
PS bijlage Het Parool Terug naar het Achterhuis,
Amsterdam, 28-9-1999.
