RESTORATION
art collecting p
10 - 12 december^^-^ m
Column
Auto's onder de grond
oktober 1998
Heemschut
3
Loes Roos, projectcoördinator.
Gips moet ook onderhouden worden en sluit
als zodanig weer mooi aan op dat andere thema
in 1998 namelijk dat van goed en regelmatig
onderhoud. Kortom gips heeft het helemaal en
we vertrouwen erop dat het centrale paviljoen
naast de eigen stand van Heemschut ook vele
leden van onze vereniging als bezoeker zal
trekken.
Andere stands
Tegenover het themapaviljoen is een grote stand
waarin het Nationaal Contact Monumenten,
de Monumentenwacht, de Rijksdienst voor de
Monumentenzorg en de Bond van Nederlandse
Architecten zich aan u voorstellen. Elders in dit
tijdschrift kunt u kennis maken met enkele
restaurateurs die het ambachtelijk element
op de beurs vertegenwoordigen.
Omdat het restaureren van allerlei aard- en
nagelvaste onderdelen in gebouwen zoals trap
leuningen, houten lambrizeringen, wandbetim-
meringen en stucornamenten, weer verband
houdt met het restaureren van meubels, schil
derijen, keramiek en glas is er ook daarvan een
aantal restaurateurs aanwezig. Daar de meeste
monumentenliefhebbers tevens een zwak
hebben voor antiek in bredere zin moet dat
voor velen een extra reden zijn om naar de RAI
te komen.
Heemschut op Restoration 98
Heemschut is aanwezig in het gedeelte dat
zoveel mogelijk voor de verenigingen gereser
veerd is: op nr. 700. We hebben daar als buren
o.a. de 100 jaar oude Koninklijke Nederlandse
Oudheidkundige Bond en de Gelderse
Kastelenstichting. De zaterdag is door Loes
tot particulieren-dag omgedoopt. Dan is het
de bedoeling dat de beurs extra aandacht heeft
voor de gewone belangstellende bezoeker, die
niet zijn brood in de monumentenzorg verdient
maar er wel in geïnteresseerd is.
De leden van onze vereniging zijn bij deze dan
ook in de eerste plaats uitgenodigd om in de
Heemschut-stand over die zaken te komen
praten die hen na aan het hart liggen. We
doen als vereniging graag ons voordeel met uw
mening en ideeën, schroomt u niet om de gele
genheid te baat te nemen deze aan ons kenbaar
te maken.
Vanuit het landelijk PR-overleg is een stand-
ontwerp gepresenteerd waarmee we hopen een
echt eigen gezicht te kunnen laten zien. Het
ontwerp is van de hand van twee Heemschut
leden Frank Focke en Menno Tillema. Hoe
het eruit gaat zien blijft een verrassing. Voor de
Heemschut-stand zal een speciale dia-presenta
tie vervaardigd worden waarin alle provinciale
commissies één of twee van hun acties in beeld
en geluid zullen kunnen presenteren. In het
standontwerp is tevens ruimte vrijgemaakt voor
een Internet-zuil, u kunt komen surfen en de
Heemschut-site op het wereldwijde web bezoe
ken. In Zuid-Holland zullen ook de historische
verenigingen worden uitgenodigd en gestimu
leerd naar de beurs te komen. De gemiddelde
bezoeker wil nogal eens wat terughoudend en
verlegen zijn. Tot onze eigen leden zou ik dan
ook willen zeggen: kom, kijk, maar durf ook
zeker te vragen. Domme vragen bestaan niet,
alleen zij die nooit iets durven te vragen blijven
dom. Voor alle standhouders geldt dat zij er
juist staan om informatie over hun werk te
geven en niets is zo deprimerend als een hele
beursdag lang stilletjes voor je uit te moeten
staren. Geneert u zich dus niet en stap erop af.
Zeer deskundig of pure leek, buitenstaander of
zelf bewoner van een monument, beroepsmatig
betrokken of alleen belangstellend, het maakt
niet uit. De restauratie-vakbeurs wordt voor u
georganiseerd. Van harte welkom in onze
Heemschut stand (nr. 700).
Waar steeds meer mensen zich terecht
aan ergeren is het volslibben van de
waardevolle open landschappelijke
ruimte aan de rand van onze steden met
die afschuwelijk lelijke bedrijvenparken.
Vroeger had je rond de oude stad een
singelgracht met een groene wal, waar je
een wandeling kon maken als je genoeg
had van de drukte in de stad en rust zocht.
Tegenwoordig bouwt men het liefst rond
de stad een ringweg en daarlangs dan
weer bedrijfsterreinen, die de stedeling
tot stikkens toe afsluiten van het land
schap. De afstand, die je moet overbrug
gen om je te kunnen recreëren in het
open landschap wordt steeds groter. De
stedeling voelt zich opgesloten in een
versteende stad, die steeds verder uitdijt.
Waarom wordt er toch zo ondoordacht
omgesprongen met de vrije ruimte rond
de steden en waarom wordt er zoveel
schaarse ruimte verspild?
Moeten we als stedelingen blijven
stikken in de uitlaatgassen die zich
vanaf de ringweg over de stad versprei
den en aan blijven kijken tegen die ellen
dige glazen kantoorkubussen?
Het wordt echt tijd om nu eens serieus te
overwegen zowel die autoracebanen als
die bedrijvenparken
onder de grond te stoppen. Misschien
kunnen die kantoren nog wel een
aardige architectonische bijdrage aan de
stad leveren maar doe die auto's in
vredesnaam onder de grond. De kanto
ren kunnen, als ze niet onder de grond
zouden kunnen bovenop de ringweg
zoals aan de Zuidas in Amsterdam het
plan is maar laat het dan alsjeblieft geen
monofunctioneel geheel worden. Al
jaren wordt met de mond beleden, dat
functiemenging zo'n mooie filosofie is
maar die gedachte blijft nog veel te vaak
in woorden steken.
Geen kantorenparken dus meer maar
levendige nieuwe wijken direct aan de
rand van de stad, waar je kunt wonen,
werken, winkelen en recreëren. Schep
nieuwe stedelijkheid aan de stadsrand
en smeer de stad niet uit over de schaarse
groene open ruimte, die we nog hebben.
WAARNEMER
