Pieter de Ruyter restaureert
schilderingen
ff
,ZCEEVELS:VAN:D1TJ
'SSYN-VERNlElM
MIERDE DIRECTIE!
LHEER'.DAViD-'GPA?»j
MïENH AVEM E E S7Tfl
Leo van der Meule
De schilders vinden hem teveel restaurateur, de restaurateurs
vinden hem teveel schilder: Pieter de Ruyter uit Delft. Hij
onderzoekt, adviseert en restaureert eigenhandig historische
beschilderingen zowel in interieurs als aan de buitenzijde van
monumenten. Een letterlijk kleurrijk bestaan waarin hoofd en
handen worden ingezet om een optimaal resultaat te bereiken.
U vindt hem op Restoration 98 in de RAI bij stand 606.
14
Heemschut
De aanloop
Pieter kwam als jongen van 15 jaar in 1959 in
dienst bij het bekende Delftse schildersbedrijf
Goudappel. Hij had natuurlijk nog slechts de
status van leerling, maar zoals zijn baas al snel
zou ontdekken was Pieter er de jongen niet
naar om zich daar veel van aan te trekken.
We hebben het nog over de tijd waarin bij een
gewoon degelijk schildersbedrijf allerlei vaklie
den rondliepen die aspecten van het schilders
vak beheersten die nu vrijwel uitgestorven
lijken. Een van de mensen van Goudappel was
in de Delftse Oude Kerk bezig met het oude
schilderwerk daar. Pieter, van kindsaf al geïnte
resseerd in oude dingen, vroeg of hij er ook
heen mocht. Helaas kwam het werk in de Oude
Jan voorlopig alleen nog neer op het zoveel
mogelijk afbijten van dikke oude verflagen,
maar hij was met historie in de weer en daar
ging het om. Daarnaast volgde hij in de avon
duren opleidingen en cursussen om zijn kunst
zinnige en theoretische basis te verbreden.
Later, op een rondgang door zijn atelier, toont
hij een flinke verzameling boeken en naslag
werken over het bouwen, schilderen en kleur
gebruik in vroeger tijd. 'Als ik alleen maar
schilder was geweest had ik het nooit volgehou
den', vertelt hij verder. Als zijn baas geen werk
aan een monument met bijbehorend onderzoek
had, knokte Pieter zich door perioden van
onderhouds-schilderwerk in de renovatiebouw
heen.
Handwerker èn onderzoeker
Er gebeurde in de periode na 1970 echter nog
iets, dat van doorslaggevend belang zou zijn
voor het verloop van zijn carrière: hij ontmoette
de 'grote namen' uit de monumentenzorg. Rudy
Meischketoen directeur bij de Rijksdienst voor
de Monumentenzorg, bijvoorbeeld, maar ook
de toenmalige monumentenman en bouw-
historicus van de Rijksgebouwendienst ing.
Godeau. Zij stimuleerden hem om aan het
onderzoek een ruimere plaats in zijn werk te
geven.
Dat was niet tegen dovemansoren gezegd en
tot op heden begint eigenlijk iedere opknap
beurt met onderzoek. Kijken... Pieter vertrouwt
Gevelsteen met vat op het Stadsboterhuis te
Delft. Foto's Pieter de Ruyter.
oktober 1998
