ACTIEF Een impressie van Steyl augustus 1997 Heemschut 19 sprake is van een voorbescherming en dat er dus een vergunning inge volge de Monumentenwet 1988 vereist is. Heemschut heeft een klemmend beroep op het gemeentebestuur gedaan om de gevraagde vergun ning te weigeren, omdat anders een object van cultuur en techniek, van zelfs nationaal belang verloren dreigt te gaan. De spoorbrug is uniek door de toegepaste techniek. Het is een geklonken staalconstructie, waar bij het draaipunt buiten de brug ligt. Voor zover bekend bestaat er in Nederland geen tweede in zijn soort. De brug, die in 1870 werd gebouwd, vertelt iets over de geschiedenis van het openbaar vervoer en de maritieme historie van Midden-Zeeland. Wellicht zal door de eigenaar de bouwkundige staat van de bestaande brug, de kosten van restauratie en de noodzakelijke verbreding met een derde spoor als argument worden aangevoerd om de brug te slopen. Heemschut vraagt het gemeentebestuur met klem om, als het dergelijke argu menten zwaarder laat wegen dan de argumenten tot behoud, nader te onderzoeken of het mogelijk is de brug elders een plaats te geven, waardoor het behoud veilig wordt gesteld. In het vorige nummer van Heemschut werd reeds een aankondiging geplaatst voor de excursie die de afdeling Limburg op 20 september a.s. in het Midden-Limburgse Steyl heeft georganiseerd. We geven de lezer nu een korte indruk van het bijzondere karakter van dit onder Tegelen gelegen Maasdorp. Er worden meerdere toponymi sche verklaringen gegeven voor de herkomst van Steyl, die gemeen hebben dat ze alle verwijzen naar de relatie van het dorp met de Maas. Oorspronkelijk was het een vissersdorpje ('Steyl' zou dan verwijzen naar 'steel', een •Gruss aus- Steyl Groeten- iüt SteiL Missionshaus (Maasseile) Missiehuis (Maaskant) Gezicht vanaf Belfeld op Steyl (rond 1920). bepaalde visvangst-techniek), maar dankte zijn welvaart vooral aan zijn rol als overslagplaats van goederen die over het water en de weg werden vervoerd ('Steyl' duidt dan op de steile oever die diende als aanlegplaats). Deze plaats binnen de transitohandel werd met de komst van de spoor wegen meer en meer door het 10 kilometer noordelijker gelegen Venlo opgeëist. Sedert de 18de eeuw werden er door enkele rijke families van handelaren, zoals daar zijn 'De Rijk', 'Moubis', 'Gubbels', 'Canoy' en 'Kreykamp', grote landhuizen opgetrokken. Met de teruggang van Steyl in het econo misch verkeer kwam een deel van deze huizen leeg te staan. Na 1875 werden er in Steyl enkele kloosters gesticht, waarvan de gemeentelijke monumentenlijst uit 1992 zegt dat ze 'naar aard en omvang een belangrijke histori sche ensemblewaarde' hebben. Recent heeft de gemeente Tegelen deze voornamelijk in 'robuuste Duitse stijl' uitge voerde religieuze bouwwerken voorgedragen voor plaatsing op de Rijksmonumentenlijst. Dit initia tief wordt door Heemschut van harte ondersteund. De man die Steyl'zijn huidige gezicht in feite gegeven heeft, is Amold Janssen. Deze nam in 1875 vanuit het Rijnland de wijk naar Steyl, alwaar hij de missiecongre gatie het Gezelschap van het Goddelijk Woord (S.V.D.) oprichtte. Zijn eerste onderkomen was de herberg van Ronck aan de Maas. Twee jaar later begon Janssen met de bouw van het St.- Michaelsklooster, het missiehuis dat met zijn twee torens Steyl al van verre 'aankondigt'. Schuin hiertegenover ligt op de hoek St.-Michaelsstraat/Veerweg het klooster Notre Dame dat rond de voormalige villa Moubis werd opgericht door de Augustiner Chorfrauen uit Essen. Na hun terugkeer werd het pand door Arnold Janssen gekocht ten behoeve van de in 1889 mede door hem opgerichte congregatie van de Dienaressen van de Heilige Geest. In de jaren '90 voerde pater Michael Scholl, bouwmeester en leraar in Steyl, verdere aanbouw- plannen uit. Tegenwoordig is in het complex het missiemuseum en een bejaardenhuis ondergebracht. In 1904 werd door de Dienaressen van de Heilige Geest, die ook bekend staan als de 'blauwe zusters', iets noordelijker op een geëgaliseerd rivierduin, het Heilig Hart-klooster gesticht. Het derde kloostercomplex in Steyl dat zijn bestaan aan Arnold Janssen te danken heeft, is dat van de 'Dienaressen van de Heilige Geest van de Eeuwigdurende Aanbidding', de zogenaamde 'roze zusters', ook wel de 'slotzusters' genoemd. De ommuring van dit complex aan de Kloosterstraat wijst op de contemplatieve taak van deze orde. Een tunnel verbindt het klooster en zijn fraaie siertuin met de aan de overzijde van de straat gelegen begraaf plaats. De drie orden zijn over de gehele wereld actief. Daar de drie kloos ters de moederhuizen zijn, en daarom voortdurend 'toeloop' hebben, zien de bewoners van de drie kloosters de toekomst zonder vrees tegemoet. Een bezoek aan de kloosters en een wandeling door de schitterende kloostertuinen zal de bezoeker deelgenoot maken van dit optimisme. Anders is het gesteld met het voor malige St.-Josephklooster in de Watrloostraat. Dit werd onlangs verlaten, omdat het te ruim was voor de zusters die er gehuisvest waren. Aan dit pand, hoog gelegen op de zuidpunt van het Steylerveld, nabij de monding van de Aalsbeek, valt nog duidelijk af te lezen dat het oorspronkelijk een villa was. In 1860 werd het door de koopmans familie Moubis-De Rijk in klas sieke stijl opgetrokken. De congregatie der Zusters van de Goddelijke Voorzienigheid nam er in 1876 haar intrek. Een kwart eeuw later werd het klooster door architect Franssen met gotische vleugels uitgebreid. Momenteel ondergaat het voor malige klooster een restauratie. Heikel punt hierbij is de neo-goti- sche aanbouw. Volgens sommigen is sloop gerechtvaardigd omdat het de neo-klassieke villa ontsiert. Heemschutleden die op zaterdag 20 september 1997 aan de excursie met als titel 'Kloostercomplexen in Steyl' wensen deel te nemen dienen zich zo spoedig mogelijk op te geven daar er nog maar een beperkt aantal plaatsen beschik baar is! De kosten die verbonden zijn aan deelname bedragen fl. 55,-p.p. De aanmelding sluit op 13 september 1997. Voor meer informatie betreffende het programma en wijze van aanmel ding wordt verwezen naar het juni-nummer van het tijdschrift 'Heemschut'. Frank Hovens Fleemschut Limburg.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1997 | | pagina 21