18 Heemschut augustus 1997 gegaan. De kademuur van de ervoor liggende vijver is tevens de wand van het verbouwde gedeelte geworden: een ondergrondse vergader- en verblijfsunit. GRONINGEN Boerderij gered Haren Na een snelle brievenactie van Heemschut Groningen is een bijzondere boerderij in Onnen voorlopig Rijksmonument geworden. De familie die de boer derij eerst wilde afbreken, is nu, na alle informatie, overtuigd van de waarde van het pand. De boerderij zal van binnen worden verbouwd. Het uiterlijk zal worden gerestau reerd. De boerderij in Onnen is van het Goorechtse type, welk type men algemeen aantreft op de Hondsrug. Woon- en stalgedeelte bevinden zich onder één dak, in een zijgevel zit in een inham een grote stal deur. Dorpsschool niet afbreken Zuidhorn Het gemeentebestuur wil het plan doorzetten, om een 19de-eeuwse school aan de Frankrijkerlaan te vervangen door een wooncomplex voor ouderen. Er wordt overwogen een artikel- 19 procedure in gang te zetten, ter wijziging van het komplan. Tegen het plan om de school af te breken, zijn van diverse kanten bezwaren ingediend, o.a. door Heemschut. Heemschut vindt de nieuwbouw ernstig afbreuk doen aan het profiel van de dorpsstraat. Bovendien is het gebouw een aardig voorbeeld van een Nederlandse dorpsschool uit de vorige eeuw. Het pand verkeert in goede staat en zou zeer wel kunnen dienen voor hergebruik. Inmiddels is in Zuidhorn, uit onvrede met het beleid van de gemeente, door enkele architecten en andere deskundigen de Stichting Structuur opgericht. De Stichting zal het gemeentelijke beleid op het vlak van architectuur en stedebouw kritisch volgen. Ook draagt de Stichting alternatieven aan. Heveskes en Weiwerd Omstreeks deze periode zal de restauratie van het kerkje van Heveskes, in opdracht van de Stichting Oude Groninger Kerken, een aanvang nemen. Na een grootscheepse actie, o.a. van Heemschut, kon dit kerkje uit de 13 de eeuw op het nippertje behouden blijven, om in 1996 overgedragen te worden aan de Stichting Oude Groninger Kerken. Van het dorp Heveskes is niets meer over behalve de kerk en het kerkhof. Het dorp viel ten prooi aan de industriële ambities in noordoost Groningen, in de jaren zestig. Het nabijgelegen wierdedorp Weiwerd had ook moeten ver dwijnen. Hier werd een uitsterf- beleid toegepast. Als er iemand verhuisde, werd het pand gesloopt. Stichting Behoud Weiwerd vecht al een aantal jaren om wat van het bijzondere wierdedorp rest, te behouden, en Weiwerd te veran deren in een toeristische trekpleis ter. De Stichting heeft inmiddels bijna de gehele gemeenteraad weten te overtuigen van de waarde van Weiwerd. Deze zomer zijn er voor het publiek rondleidingen gehouden in het dorp. Vrijwilli gers werken door aan het vrijma ken en herstellen van oude paden en hagen. GELDERLAND Tricotfabriek Winterswijk Behoud, bescher ming en herbestemming van de Tricotfabriek in Winterswijk zijn in een afrondingsfase gekomen. In voorgaande fasen heeft de gemeente zich ingezet en ook de verwachting gewekt de Tricot als waardevol industrieel erfgoed te willen behouden. Herbestemming was al ingevuld. Deze koers wijzigde zich in het streven van de gemeente tot behoud van onder delen van het complex, hetgeen direct sloopgevaar van andere waardevolle objecten van het complex betekent. Bedreigd worden de eenlaagshallen met sheddakconstructies, de stook ruimten en nog steeds de schoor steen. Het zijn juist deze elemen ten die een onmisbare schakel vormen in de afleesbaarheid van het voormalige produktieproces. Heemschut heeft per brief haar bezorgdheid hierover uitgespro ken. Het mocht niet baten; de plannen die de architect presen teerde op een informatie-avond houden vast aan de eenmaal inge slagen weg. Redenen voor Heemschut om actie te onderne men. Daartoe heeft de bond bij de minister een aanvraag ingediend om het complex van de Tricot fabriek de status van rijksmonu ment te verlenen. ZEELAND Bas Oele geridderd De heer Bas Oele is al 2 5 jaar lid van de provinciale commissie Zeeland van Bond Heemschut. Door zijn werk als assistent provinciaal archeoloog werd hij in 1972 gevraagd een deel van de begeleiding van de landelijke 3- daagse Heemschut-excursie naar Zeeland op zich te nemen. Dit contact was blijvend, Oele werd lid van de provinciale commissie. Nu hij zijn archeologisch werk officieel heeft beëindigd ontving hij de versierselen die behoren bij het Ridderschap in de orde van Oranje-Nassau. Oele was voorbe stemd om het fruitteeltbedrijfvan zijn vader voort te zetten, maar hij was een knutselaar met een passie voor archeologie. Na een studie bodemkunde in Wageningen werd hij HBO-architect. Zijn ffuitteeltbedrijf stootte hij af en hij kwam hij in dienst van de Rijksdienst voor Oudheidkundig Bodemonderzoek (ROB), waar voor hij als correspondent al diverse onderzoeken had uitge voerd. Hij bleef bovendien zelf standig architect, met het zwaarte punt op restauratieobjecten. Een belangrijk deel van zijn archeolo gische werkzaamheden speelde zich af bij het opgraven van het Romeins Castellum in Aardenburg en bij de reconstructie van de middeleeuwse Zeeuwse Ringwal- burgen, waarover vorig jaar een belangwekkend boek van zijn hand verscheen. Oele heeft aan de wieg gestaan van het Zeeuws Bodem archief, dat is uitgegroeid van een eenmansbedrijfje met 200 dozen tot een depot met 5 mensen, die met 1600 dozen wachten op een nieuwe huisvesting. Heemschut Zeeland hoopt nog lang van de kennis en het enthou siasme van de heer Oele gebruik te kunnen maken. Spoorbrug over het Arnekanaal in Middelburg De Nederlandse Spoorwegen hadden enkele jaren geleden het plan om de spoorbrug over het Arnekanaal in Middelburg te vervangen door een dam. De gevolgen hiervan waren tweeërlei. In de eerste plaats zou het kanaal niet meer bevaarbaar zijn, waar door de kernen Arnemuiden en Nieuw- en St. Joosland onbereik baar voor de scheepvaart zouden worden en in de tweede plaats zou een unieke monumentale brug worden gesloopt. Bezwaren van de beheerder van het kanaal, de provincie Zeeland, en van de gemeenten Middelburg en Arnemuiden hadden tot gevolg dat het plan voor een dam werd verlaten. NS diende echter op 31 oktober 1996 een aanvraag in voor het slopen van de oude spoorbrug en de bouw van een nieuwe spoorbrug. Heemschut Zeeland heeft bij het gemeentebe stuur van Middelburg terstond bezwaar gemaakt tegen het verle nen van een sloopvergunning. Hierop kwam de mededeling dat ondanks het feit dat de brug is voorgedragen tot aanwijzing als rijksmonument er nog geen sprake is van een zgn. voorbescherming. Inmiddels heeft Heemschut vernomen dat er wel degelijk

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1997 | | pagina 20