Literatuur Gesaneerde Benedenstad met op de achtergrond de St. Stevenskerk. volksgezondheid. Pas in 1874 werd met het aannemenvan de nieuwe Vestingwet een einde gemaakt aan de vestingstatus. Singels en radialen Het nieuwe Nijmegen moest vooral een stad worden voor welgestelden: renteniers en oud-Indiëgangers. Voor de nieuwe gordel, die op de plaats kwam te liggen van de inmiddels gesloopte vestingwerken, zijn verschillende plannen gemaakt {plan van uitleg). Uiteindelijk is het ontwerp van Bert Brouwervariaf 1880 uitge voerd. Dit bestond uit een stelsel van brede singels (Oranjesingel, Nassau- singel en Kronenburgersingel) en radialen (St. Annastraat, Graafseweg, Groesbeekseweg en Berg en Dalseweg). Verder voorzag het plan in de aanleg van het Keizer Karelplein als knooppunt en een tweetal parken in Engelse landschapsstijl Rosseels 1880): het Kronenburgerpark en het Hunerpark. Hier werden delen van de vestingwerken gespaard ter verhoging van het romantisch karakter. Aan de brede singels en radialen werden de woningen gebouwd voor de welgestelden, villa's en herenhuizen, waarvan er vele bewaard zijn gebleven. De secundaire wegen binnen de door singels en radialen afgebakende gebie den boden daarentegen plaats voor eenvoudiger woningen. Rond de eeuwwisseling ontstond de eerste volkswoningbouw. De nieuwe uitleg stond in het teken van de eclectische bouwstijl. Kerken werden vooral gebouwd in neogoti sche stijl, terwijl voor de herenhuizen de neorenaissance meer geliefd was. In het begin van de 20ste eeuw werd dit beeld gecompleteerd met architectuur van art nouveau, rationalisme en Amsterdamse School. Stad zonder hart Voor de Tweede Wereldoorlog was Nijmegen een aantrekkelijke stad met een historisch centrum, een monu mentale 19de-eeuwse ring en arbei ders- en middenstandswijken: Willemskwartier, Waterkwartier en Schildersbuurt. Deze laatste zijn gebouwd in verband met de grote bevolkingsaanwas. Met het bombardement van 22 febru ari 1944 verloor de stad van de ene op de andere dag haar centrum. Direct na de oorlog zijn onder leiding van Siebers, Verhagen en Fokkinga, repre sentanten van de Delftse School, plannen gemaakt voor de wederop bouw. Uiteindelijk is gekozen voor het plan dat in hoofdlijnen voorzag in een herstel van het oorspronkelijk stedelijk weefsel, zij het met de introductie van Plein '44. De architectonische uitwer king stond onder supervisie van W.J. Gerretsen. De architectuur die toen tot stand is gekomen, is veelal traditioneel, maar ook meer/moderne' invullingen zijn gerealiseerd. Een voorbeeld hiervan is het gebouw van V D aan de Grote Markt, waar tevergeefs geprobeerd is aansluiting te vinden bij de middeleeuwse perceelin deling. Sanering Benedenstad De middeleeuwse Benedenstad, die met de aanleg aan de Waalbrug (1936) nog verder geïsol eerd werd, is lange tijd verwaarloosd. Toen in de jaren '70 en '80 de sanering uiteindelijk vorm kreeg, bleek een groot gedeelte van de bebouwing inmiddels gesloopt te zijn. Andere panden verkeerden in een reddeloze staat. Feitelijk herinnert vooral het gerespecteerde stratenpa- troon, samen met een aantal gerestau reerde panden, aan de oorspronkelijke situatie. Dominant in de Benedenstad is de architectonische invulling van de Nijmeegse architect Pouderoyen (o.a. Grotestraat). Verdere urbanisatie Ook Nijmegen toont de sporen van een voortschrijdende verstedelijking. Nieuwbouwwijken als Dukenburg en Lindenholt weerspiegelen de toenma lige stedenbouwkundige en architec tonische opvattingen en vormen min of meer zelfstandige enclaves binnen de gemeente. In tegenstelling tot de 19de-eeuwse ring dragen zij weinig bij aan de identiteit van de stad. Massawoningbouw in liefst lage dichtheden, grotere mobiliteit, voort gaande decentralisatie en een betere infrastructuur spelen vandaag een rol in de stedenbouwkundige planvor ming, waarin ook het gebied aan de overkant van de Waal is betrokken plan Waalsprong Bron: Stad aan de Waal. Nijmegen van Romeinse tot moderne stad (Nijmegen 1994). Met dank aan drs. Hettie Peterse en drs. Louis Swinkels. Kees Peters is archeoloog en architect te Nijmegen. 7

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1997 | | pagina 7