Oranjesingel met herenhuizen van de architect G. Buskens (circa 1896).
en de St. Stevenskerk. In de loop van
de 13 de eeuw werd de stedelijke
bebouwing uitgebreid met het
plateau in het zuiden. Oorspronkelijke
landwegen als de Burchtstraat en de
Broerstraat gaven nu toegang tot het
centrum. De parochiekerk op het
voorterrein van de burcht, gewijd aan
St. Steven, was al verplaatst naar het
meest westelijk gelegen plateau van de
heuvelrug, de Hundisburg.
In 1473 werd Nijmegen belegerd door
Karei de Stoute, waarbij de omwalling
ernstige averij opliep. Deze werd
vervangen door een nieuwe walmuur,
waarvan in het Kronenburgerpark nog
resten te zien zijn. Ook de Kronen
burgertoren dateert uit die tijd. De
15de eeuw vormde het hoogtepunt in
de bloeiperiode van de Hanzestad
Nijmegen.
Vestingstatus als belemmering
In 1591 wordt Nijmegen definitief
Staats Reductie van Nijmegen). De
wisselende heerschappij in de stad en
de oorlogshandelingen hadden
ernstige gevolgen voor de economi
sche positie van Nijmegen als door
voerhaven. In de 17de eeuw was de
sociaal-economische positie van de
stad wankel. Op stedenbouwkundig
gebied verandert er weinig meer.
Daarentegen kregen de verbetering en
uitbreiding van de vestingwerken in
verschillende fasen nog ruime
aandacht Menno van Coehoom 1700).
De Valkhofburcht wordt in 1796 per
opbod verkocht om dienst te doen als
tufsteengroeve. Alleen de twee kapel
len bleven door tussenkomst van
J. In de Betouw gespaard.
Door de vestingstatus zijn enkele
moderne ontwikkelingen aanvankelijk
aan Nijmegen voorbijgegaan. De stad
miste de eerste industrialisatie, omdat
daar binnen de vesting nauwelijks
plaats voor was en er buiten de vesting
werken om strategische reden niet in
steen gebouwd mocht worden. Ook
werd Nijmegen veel later dan concur
rent Arnhem aangesloten op het
landelijk spoorwegnet. Tenslotte
leverden de sterk vervuilde stadsgracht
en de grote dichtheid van de bebou
wing ernstige problemen op voor de
Kruising Broerstraat en Burchtstraat met rechts het gebouw van V D.
