Herbouw van het Valkhof V 'Iïl ri i m B Een voorstander aan het woord FER BOSHOUWERS Graag maak ik in kort bestek gebruik van de gelegenheid mij door de redactie geboden om iets te zeggen over de herbouwplannen rond de Valkhofburcht in Nijmegen. F f; L" U' Plaats van bezinning En tot slot: het Valkhof is voor Nijmegen een heilige plaats, een plaats van mijmering en bezinning, met aarde, zwanger van het verleden. Juist de herinnering aan alles wat hier geweest is, wat men alleen in zijn verbeelding kan oproepen, maakt het Valkhof zo bijzonder en geeft de plek zijn sterke uitstraling. Iedere poging tot concretisering zal dit imaginaire beeld kapotslaan. Een jongensdroom is de droom van een kind, en kinderdromen kunnen prachtig zijn. Maar laat deze naïeve dromen dromen blijven. Zo zijn ze op hun mooist. Dr. Willem Jan Pantus is kunsthistoricus en werkzaam aan de Katholieke Universiteit van Nijmegen. Zie daarover Heemschut 1988,1 en 5. Resten van de ommuring. Gezicht op de Valkhofburcht van Hendrik Hoogers (1747-1814). In feite wordt de discussie rond de al of niet gewenste herbouw vaak versmald tot een drietal zaken: Zijn er voldoende bouwtechnische gegevens om tot herbouw over te gaan? Wordt met het archeologisch onderzoek het bodemarchief verstoord? Weegt de waarde van het huidige Valkhofpark niet zwaarder? Laat ik voorop stellen dat ik voorstan der ben van de herbouw. Vanuit dat gezichtspunt ben ik uiteraard selectief in het hanteren van argumenten pro en contra. Overigens ben ik van mening dat iedereen daaraan onderhevig is. Het een kwestie van ervóór of ertégen zijn. Later komen dan de argumenten en het is nog maar de vraag of de vaak aanvankelijk emotionele stellingname 'iA o Sfl U-. - 19

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1997 | | pagina 19