-$p Tras troef! VW x arwo postbus 9 21OOaa heemstede 023-5481581 Restauratie - Renovatie? Natuurlijk Tras. Tient- omhoog naar de St.Stevenskerk, een romaanse kerk uit de 13 de eeuw, later herbouwd in gotische stijl. Links tgo. de kerk de Latijnse school, mengsel van laatgothiek en renaissance. U loopt helemaal om de kerk heen en ziet vanaf nr. 44 aan de voet van de kerk de pittoreske kanunnikenhuisjes, gereconstrueerd rond 1970. U loopt de brede trappen af en volgt links het straatje Achter de Hoofdwacht rich ting Korenmarkt, nu een parkeerter rein, waaraan de onlangs fraai geres taureerde Commanderie van St.Jan ligt. Een kloosterhospitaal uit de 12 de eeuw, waarin nu het Gemeentelijk Museum is gevestigd met een unieke collectie over de kunst- en cultuurhis torie van de stad. U daalt het paadje met drie paaltjes rechts naast het museum af, even naar rechts (Pepergas) en dan linksaf richting Waal, daarna stuk rechtsaf de Steenstraat in, waar rechts het fraaie Brouwershuis staat. U loopt even verder en ziet dan het schilderachtige Besiendershuis liggen, een laatgotisch trapgevelhuis uit 1525. Aan de muur van een nieuw huis ernaast staat een tekst, die verwijst naar de rijke historie van de stad: 'Sta stil wandelaar en bedenk: meer dan vier eeuwen heeft Nijmegen behoord tot het Rijk der Romeinen. Uit die wereld liggen hieronder de resten van tufstenen muren, gebouwd aan de oever van de Waal in het grijze verleden. Zij stellen ons de vraag: hoe was het toen in de stad van vandaag.' U loopt weer langs het Besiendershuis terug en ziet langs het Mussengas een trapje naar boven lopen. Wandel naar boven en u ziet een fraaie schildering aan een hoge muur. Loop de trap langs de muur (Lieve Vrouwentrappen) op en u komt op het Groene Balkon van de stad met fraai uitzicht op Waal en Waalbrug. Aan het eind van het Balkon vijf traptreden af en trap op en u bent op het historische Valkhof, een groene oase van rust, Waar destijds de Bataven hun vesting hadden.(zie pag. 17) In het park ziet u de 11 de eeuwse Karolingische of St. Nicolaas Kapel en de ruïne van de 12 de eeuwse St. Maartenskapel, ook wel Barbarossa- ruïne genoemd. Even voorbij de eerste kapel is een schitterend panorama op de Waal. Op een wit hek ziet u de speuk: Quem dabis haec possit qui dare cuncta locum. Ofwel: Weet gij mij een plaats te noemen, die op zoveel schoons kan roemen? De veldheer Claudius die de opstand van de Bataven tegen Rome leidde, zag hier destijds knarsetandend de Romeinse legerscharen naderen. Even voorbij de ruine van de St. Maartenskapel gaat u over een viaductje (brug) over de Voerweg. Aan het eind van dit viaduct (brug) loopt u door een fraai versierd hek met de tekst 'Ontmanteling van Nijmegen begonnen in 1870. Uideg der stad voltooid in 1885' direct linksaf. Het pad voert in de richting van de uit het Hunnerpark oprijzende Belvédère. Het gaat hier steil omhoog naar de Belvédère. (Pas op, er zijn hier paadjes en trapjes, die vrij steil zijn of soms schuin naar de zijkant afhellen). De Belvédère is een overblijfsel van de middeleeuwse stadsommuring, in de 1646 verbouwd tot uitzichttoren. Aan de gevel het reusachtige stadswapen van Nijmegen. Hier heeft u welicht het mooiste panorama van heel Nederland. Op Waal, Waalbrug en landouwen tot aan de einder. Bij de Belvédère loopt u over een bakstenen viaductje en vervolgens rechtdoor. Links van het pad beneden in het Hunnerpark ziet u het standbeeld van Petrus Canisius, een van de eerste noordnederlandse Jezuïeten, in 1521 in Nijmegen geboren en in 1925 door paus Pius XI heilig verklaard. Het pad eindigt bij de St. Jorisstraat. Hier eindigt de wandeling. De verdere route op het kaartje is 'facultatief. Als u de St. Jorisstraat rechts uitloopt komt u weer in het oude centrum. Als u links loopt ziet u op de hoek met de St. Canisiussingel het kantoor van het VW, dat op een onhandige plek in de stad staat. Er is een oversteekplaats bij de kruising St. Jorisstraat/Canisiussingel als u naar het VW wil. Let ook op de markante kiosk aan de voet van het Hunnerpark. Lengte wandeling: 6 km. Duur: 2 uur. A

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1997 | | pagina 16