Ook treurnis in Nijmegen Stadsvernieuwing in de binnenstad niet altijd opwekkend Een middagje Nijmegen. Een wandeling door de stad bij vier graden vorst, met Marga Jetten, secretaris van de Provinciale Commissie Heemschut Gelderland. Niet de oude binnenstad is onze interesse, maar de naoorlogse nieuwbouw. Het wordt in zekere zin een middagje treuren. Treuren om. de teloorgang van de prachtige stad, die Nijmegen vóór de oorlog was. Maar van de naoorlogse invullingen die totstandgekomen zijn, word ik ook niet opgewekt. Marga Jetten ook niet, maar ze heeft mijn fatalistische instelling niet. Ziet vaak nog wel een paar positieve kanten. BERT FRANSSEN Grotestraat, vroeger een straat van allure. Foto's Bert Franssen. We wandelen door de Grotestraat, niet zonder reden, want dit was vroeger dè Nijmeegse straat in de Benedenstad, met veel winkels. De recente nieuw bouw kan Marga Jetten niet bekoren. 'Dit is zoveel van hetzelfde, hè. In de Priemstraat hier vlakbij wordt deze zelfde architectuur gecombineerd met een stukje oud en dat was hier ook mogelijk geweest. Maar in de Grote straat heeft men willens en wetens alles afgebroken vóórdat er een plan voor nieuwbouw lag. Er stonden vroeger huizen met allure, nu zie je alleen goedkopere huizen, maar de architect heeft toch zijn best gedaan om met beperkte middelen zoveel mogelijk variëteit aan te brengen, door hoogteverschillen is er bijvoor beeld een speels effect. Helaas kun je de allure die de Grotestraat had niet terugbrengen met sociale woning bouw. Dat vind ik het ergste: dit was vroeger dè winkelstraat van Nijmegen met prachtige puien, maar men heeft niet geprobeerd om hier iets extra's terug te brengen. Het is een straat zoals alle andere. En dat wreekt zich nu, want dit is dè doorsteek van de Bovenstad naar de Waalkade, die men nu geweldig aan het promoten is. Dat lukt ook wel aardig, maar de verbin ding, de Grotestraat, is niks, het meest schrijnende voorbeeld van sloop in de Benedenstad. Overigens begon de Benedenstad, die vroeger Onderstad heette, al sinds het einde van de vorige eeuw te verloederen, toen de rijke mensen naar de Bovenstad trokken en kreeg in de jaren '30 een klap, toen de Waalburg er kwam: toen ging het verkeer niet meer via het veer naar de overkant, wat bestaansrecht gaf aan de nering in de Benedenstad. Ondanks protesten van onder meer Heemschut - Ton Gijsbers is daar sterk bij betrok ken geweest - zijn veel oude panden gesloopt, de monumentale waarde ervan zag men destijds niet in, er was hier niet eens sprake van oorlogs schade.' Oude rooilijnen gehandhaafd 'Er zijn zoveel plannen geweest voor de Benedenstad, dat je wèl blij mag zijn, dat men uiteindelijk gekozen heeft voor woningbouw. Ze hebben ooit kantorenunits willen neerzetten. Er is best goed over de nieuwbouw nagedacht. Wat ik positief vind, is dat de oude rooilijnen werden gehand haafd, daarvoor heeft men ook een prijs in de wacht gesleept. Het plan was dus wel goed, maar de invulling, Priemstraat. Oude huizen, gecombineerd met nieuwbouw. 11

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1997 | | pagina 11