Spartaans wonen en Belgisch koken
Hergebruik in Delft
BERTFRANSSEN
Hergebruik van historische gebouwen is in Delft, met zijn rijke
monumentenbestand, permanent actueel. Zo is de Oostpoort, de enig
overgebleven stadspoort van Delft, in gebruik als huisvesting en atelier. En in
de Waag wordt met veel ambitie binnenkort een stadscafé gevestigd. Dan zijn
er nog de grootschalige projecten van dit moment: fabrieken en gebouwen van
de TH.
De Oostpoort, die ik voor het eerst
zie, maakt indruk op mij. Rommelige
schoonheid- drie torens, nissen en een
ophaalbruggetje - aan het einde van
twee grachten en met stijlvol groen.
Onder de kleine vensters grote bakken
met geraniums. Ter gelegenheid van
Delft 750 jaar is er nog wat onderhoud
gepleegd, alles ziet er perfect uit. Het
is de enig overgebleven stadspoort van
Delft, oorspronkelijk daterend uit ca.
1400, maar de torens en de nissen
kwamen begin 16de eeuw tot stand.
Het gebouw is begin jaren zestig
gerestaureerd. Er zijn een schildersa
telier en twee woningen in gebouwd.
'Het is een Spartaanse manier van
wonen,' zegt Wim Weve van bureau
Monumentenzorg van de gemeente.
De Oostpoort, thans bewoond.
'Hoge, rare ruimten. Een van de
bewoners vertelde me dat je er
's winters weg vriest.'
Op de brug vóór de poort komt een
opgelapte witte Ford uit het jaar nul
tot stilstand. Een bruidspaar en een
fotograaf stappen uit. Romantische
kiekjes bij de poort, het kan nog net,
want de regen dreigt. De fotograaf
rent heen en weer: nog even hierheen
kijken, nu een paar meter naar achte
ren, hou je sluier vast... Met horten en
stoten zet het voertuig zich weer in
beweging. Ik maak zelf ook foto's,
zij aan zij met een toerist die de
Oostpoort ook in zijn hart heeft
gesloten.
Ik draai me om, richting centrum,
begeef me op een bruggetje, blijf in
het midden stilstaan. Voor me strekt
het water van het Oosteinde zich uit,
Achterzijde van de Waag', Foto's Bert Franssen.
een smalle gracht, die met een flauwe
bocht na een paar honderd meter uit
beeld verdwijnt. Er zijn geen wande
laars. Bijna in de as van het water sluit
de Nieuwe Kerkstoren mijn uitzicht
af. Een schitterend gezicht, ondanks
de aan weerskanten in hun lengterich
ting geparkeerde auto's. Juist op dit
a's*-.'
H 4
23
