Hoe moet het gat aan de Haagse
Prinsegracht worden gedicht?
a
ra
Historiserend of eigentijds 'invullen'
Zo 'n 25 jaar geleden werd aan de grens van de oude Haagse wijk het Kortenbos
en ongeveer achter het Hojje van Nieuwkoop het immense en zeer hoog
oprijzende Westeinde Ziekenhuis gebouwd. Dit ging gepaard met de sloop van
het grootste deel van de aldaar staande bebouwing, inclusief het 19 de eeuwse
deel van het hojje, dat door architect W.B. van Liefland was ontworpen. Aan
de Prinsegracht bleven jarenlang in steeds meer verkommerde toestand vier
bescheiden 18de eeuwse panden, de nummers 101 tot en met 109, staan die
van rijkswege waren beschermd.
V
G.W. VAN HERWAARDEN
De vier Haagse panden vóór de herbouw.
Bouwtekening van de in 1994 herbouwde panden.
Deze panden kwamen enkele jaren
geleden in het bezit van Stadsherstel
Den Haag, dat de restanten liet
slopen. In overleg met de Afdeling
Monumentenzorg van de gemeente
werden zij in 1994 herbouwd door
architect Ton Deurloo. Thans resteert
tussen deze vier wel buitengewoon
jonge monumenten en het Hofje van
Nieuwkoop een gat dat nog op invul
ling wacht. Twee organisaties dienden
daarvoor een plan bij de gemeente in.
Stadsherstel Den Haag liet Ton
Deurloo een ontwerp maken voor een
appartementencomplex met aan de
zijde van de Prinsegracht vier 18de
eeuws ogende gevels. De Algemene
Woningbouw Vereniging gaf de
architectencombinati e Roos/Karthaus
de opdracht een wat minder 'historise
rend', doch wel bij de omgeving
'passend' woongebouw te ontwerpen.
Beide plannen hebben een heftige
discussie in Den Haag losgemaakt
over de vraag of daar 18de eeuws
ogende gevels moeten komen of aan
een wat meer 'eigentijdse' invulling de
voorkeur zou moeten worden
gegeven.
Levendige discussie
Nadat zich onlangs in de betrokken
raadscommissie zich een voorkeur
aftekende voor het plan-Deurloo,
organiseerde het Architectuur Platform
Den Haag Wils Co op 24 oktober
een druk bezochte bijeenkomst in de
Regentenzaal van het Hofje van
Nieuwkoop om onder het motto
'Typologie en architectuur; verwijzing
en continuïteit' voor- en tegenstan
ders de gelegenheid te geven met
elkaar in discussie te gaan. Het bleek -
helaas - de bedoeling van gesprekslei
der Han Michel uit Amsterdam alleen
de vakgenoten aan het woord te laten,
zodat de discussie meer ging over de
technische merites van beide plannen
dan over de toch zeer principiële vraag,
waarover overigens al wordt gepole-
21
