'Inde Toelast' Cascorestauratie Jansstraat 64 voltooid ANNE-MARIE TEN CATE 'Mijn hoofd houdt net een stoop, mijn buik een hele toelastleert een 11de eeuws gezegde.* Inde Toelast 1609staat er op de prachtige gevelsteen van het pand aan de Jansstraat, die bij de laatste restauratie voorzichtig werd opgetoetst. Kocht men er in de 17de eeuw wijn of bier nu kan men bij de huidige eigenaar terecht voor de beoefening van karate, aikido of eenvoudig konditiegym. Het bijzondere aan dit dubbel pand is dat, ondanks het feit dat het in de ruim viereneenhalve eeuw wel 30 keer van eigenaar is veranderd, veel van het oorspronkelijke karakter behouden is. ..•-.'DÈSaS;. gaössLjoraïï JM'tïÜSl'iSi CSpaEÉsÊil De fraaie gevelsteen van het pand aan de Jansstraat (foto Jos Fielmich). Tegenover de rechtbank en vlak bij Grote Markt en Bavo neemt Jansstraat 64 een prominente plaats in. Een opvallende gevel bestaande uit een mooi uitgedost woonhuis en een eenvoudiger pand met een lijstgevel ernaast, dat vroeger als pakhuis annex woning dienst deed. Elet vroeg 17de eeuwse complex heeft een aantal verbouwingen doorstaan. Het rechter gedeelte, het woonhuis, in de Hollandse renaissance stijl met gevel steen, spekstenen, leeuwenmaskers en versierde kraagstenen, was in het verleden zeker met een rijkversierde trapgevel getooid. Deze is vervangen door de eenvoudiger klokgevel. En ook de benedenverdieping, die opge trokken is uit een donkerder rode baksteen zal in de loop van de eeuwen veranderd zijn. Wonderlijk is dat de renaissance middenpartij ongeschon den bleef. Deze helt, zoals gebruike lijk, naar voren. De fraaie ontlastings- bogen boven de vensters worden opgevangen door kraagstenen in de vorm van leeuwen- en vrouwenkopjes. De gevelsteen wordt geflankeerd door leeuwenmaskers. Het pand heeft nog de oorspronkelijke gewelfde kelders. Bewoners Ten behoeve van het bouwhistorisch archief van Jansstraat 64 heeft de heer W. C.Heijer van het bureau Monumentenbeleid historisch onder zoek verricht in huur- en verpon- dingsregisters, notariële archieven, telefoonboeken enz. De eigenaren, huurders en bewoners zijn bekend vanafhet jaar van de bouw, 1609. In het pand hangt een bord met alle bewoners tot 1972. Het rechter huis werd gebouwd door Jan Egberts, van beroep 'glaesemacker'; het linker huis was in het bezit van Hans Salomonsz.van beroep wijn tapper, die het waarschijnlijk heeft verkocht aan zijn buurman. Al in de 17de eeuw werd het complex veel vuldig verkocht en dat bleef zo. De aankoopprijzen schommelen enorm. In 1722 brengt het f 1360 op, in 1726 f4200, in 1728 daalt de prijs naar f3625, in 1733 wederom f4700 en in 1755 is de prijs weer gedaald naar f2575. Nicolaes den Otter, kocht het huis in 1733 en hij heeft waarschijnlijk de klokgevel laten aanbrengen en ook het interieur verfraaid. Een veilconditie uit 1755 omschrijft het huis namelijk als volgt:een groot, schoon, sterk en werldoortimmerd huijs en erve voor zien met een mooij voorhuijs een fraije zijkamer met een dito grooter kamer daer agter met een porte brisé die beijde behangen zijn ten eijnde de gang, een breed portael, waer in diverse fraaije kassen, groote luchtige plaets secreet twee pompen etc kookkeuken met fornuijsen etc diverse andere beneden en boven vertrekken ld eer- turf en andere zolders een extra groote en een dito kleijnder kelder compleet voor een wijnverkooper etc doorgaens het geheele huijs met alle vereischte commoditeijten voorzien'. De geluk kige koper van dit huijs is mr Gijsbert Adriaen Patijn, een man van aanzien, lid van de raad en oud-schepen. Hij verkocht het echter ruim tien jaar later al weer. Ook daarna veranderde het huis nog menig keer van eigenaar. De prijzen blijven schommelen tussen f 1600 en f6700 bij een veiling van een failliete boedel in 1916, waarna het nog menig keer werd verkocht. In het archief bevindt zich een bestekte kening met beschrijving: 'Plan v/h maken van eenige veranderingen aan perceel Jansstraat', toen er van een kantoor een verkoopruimte werd gemaakt. Bij het opstellen van de Rijksmonumentenlijst in de jaren '60 werd het pand rijksmonument, inmid dels is het eigendom van de gemeente Haarlem. In 1967 kwam het weer in particulier bezit. De huidige bewoners hebben het pand sedert 1978 in eigen-

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1995 | | pagina 28