Monumenten roepen serieuze discussies gemeenteraad op Leidenaren bewaken het karakter van hun stad De Leidse samenleving is sterk betrokken bij het lot van monurnenten. Burgers en organisaties kom,en in beweging als de toekomst van een m.onument in het geding komt door plannen voor sloop, verbouwing of nieuwbouw ernaast. Dat werkt ook door in verdeelde standpunten en discussies in de onafhankelijke monumentenbeheerscommissie en de gemeenteraad. ABELE REITSMA ingreep aan het Gravensteen aan het Gerecht in de omgeving van de Pieterskerk. De juridische faculteit van de Leidse Universiteit, die het rijksmonument in gebruik heeft, wil de zeventiende eeuwse galerij (uit 1605 en 1656) dicht maken met glas. Het oorspronkelijk Middeleeuwse complex is gebouwd als grafelijke gevangenis met gerechtplaats. In 1463 kwam het in gebruik bij de stad. De faculteit wil de galerij dicht maken om deze te kunnen gebruiken als uitloop van de naasdiggende collegezaal en 'koffieruimte ten dienste van recep ties'. De gang die dan ontstaat kan ook dienst gaan doen als doorgaande verbinding. De open galerij heeft acht bogen op Toscaanse kolommen en is afgesloten door een smeedijzeren hekwerk. De glazen afdichting komt in een houten pui met roeden. Het hout krijgt een grijze 'schutkleur'. Het plan veroorzaakte 'ontsteltenis' en 'huiver' bij bewoners en organisaties. 'Vanuit de galerij keken schout en schepenen toe op de voltrekking van vonnissen op het Gerecht', schreven zij aan de gemeente. Ze zijn niet alleen tegen de afdichting, maar vooral tegen de gekozen oplossing. 'De verdeling in roeden in het bovenste ronde stuk De juridische faculteit van de Leidse universiteit maakt de 17de eeuwse open galerij van het Gravensteen straks dicht met glas. (foto's Abele Reitsma). De grote historische binnenstad van Leiden maakt een overwegend gave indruk. Als het aan de Leidenaren ligt, blijft dat ook zo. Burgers volgen alle plannen kritisch, of ze nu afkomstig zijn van een projectontwikkelaar, de gemeente of de universiteit. 'Er wordt nog al eens illegaal gesloopt. De gemeente wordt daar attent op gemaakt door burgers' zegt de heer J J.M Gerritsen van de Vereniging voor de Pieters- en Academiewijk. Hij heeft de indruk, dat de gemeente dit probleem moeilijk onder controle krijgt. Daarvoor heeft hij een originele oplossing: 'Wij stellen de gemeente voor om met containerbedrijven de afspraak te maken dat zij de plaatsing van puincontainers aan het gemeente lijke bouw- én woningtoezicht melden. Vroeger was die afspraak er ook.' Gravensteen Gerritsen is één van de velen die zich betrokken voelen bij een voorgenomen doet eerder denken aan stalramen uit de vorige eeuw' zo verwoordt Gerritsen de mening van zijn vereni ging. Hij noemt bijvoorbeeld het alternatief om ruiten uit één stuk te maken in sponningen achter de pilaren. 'Een goede architect is vindingrijk genoeg om een aanvaardbare oplos sing te bedenken.' De gemeentelijke afdeling Monumentenzorg vindt een uitvoering zonder roeden ook aanvaardbaar. Dit heeft ook de voorkeur van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg. De architect van de Rijksgebouwendienst koos voor een houten kozijn omdat dit met weinig beschadiging aan te brengen is. Zonder houten roeden zou een zwaar dere glasconstructie met meer hak- en breekwerk nodig zijn. Rijksdienst erg soepel De Rijksdienst vindt het dichtzetten van de loggia wel een verarming van de belevingswaarde van de gevelwand, maar vindt de wijziging wel aanvaard baar. De dienst wijst er op dat de plas ticiteit van de gevel in stand blijft omdat de pui zover mogelijk naar binnen, achter de kolommen en de tralies komt. De monumentenbeheerscommissie en een raadscommissie waren verdeeld over dit plan. Als het om beschermde monumenten gaat, heeft de monu mentenbeheerscommissie ook tot taak het welstandsadvies op grond van de Woningwet te geven. Na een positief advies van deze commissie heeft het college van B&W de wijzigingsver gunning verleend. Een overweging hiervoor was dat de kozijnen als één geheel wegneembaar zijn. Het Koninklijk Militair Invalidenhuis aan de Hoge Rijndijk is speciaal gebouwd voor oud-militairen.Een ontwerp van C.B.Posthumus Meyes (1858-1922).

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1994 | | pagina 38