Wateroverlast raakt discussie dijkverzwaring niet echt Milieueffectrapportage verbetert en versnelt dijkversterking De recente wateroverlast vestigt alle aandacht op Nederland's bijna oudste cultuurmonumenten in functie: de rivierdijken. Een functie die zowel oorspronkelijk als actueel is. Hun eeuwenoude beheerdersde waterschappen, doen nuchter en trefzeker, bij nacht en ontij, hun onvolprezen werk. ABELE REITSMA Hoog water in Roermondeind december 1993. Zicht op de Christoffelkathedraal vanaf de Maria Theresiabrug.(foto Gemeente Roermond, Erik Caris). De nuchterheid op de dijk zette niet de toon voor de berichtgeving in de media. De toon was al gezet door de tragische schade van de wateroverlast in Limburg. Die ging al snel gepaard met spanning en sensatie elders in het land. Menige zandzak diende niet de veiligheid, maar de communicatie. De waterschappen spraken onderling af de discussie over dijkverzwaringen te laten rusten tijdens de hoogwater- golf. Ondanks deze afspraak lieten Gelderse en Noord-Brabantse water schappen langs de Maas zich samen met de Unie van Waterschappen klachten ontglippen over de kwaliteit van de dijken en de vertraging door onder andere belangenorganisaties zoals de Bond Heemschut. De dijken zouden niet in staat zijn hoogwaterstanden van gemiddeld eens in de vijftig jaar te keren. Waterschappen en Rijkswaterstaat waarschuwden dat een dijkdoorbraak in Gelderland veel ernstiger zou zijn dan in Limburg. Er zouden zeker doden vallen en Amsterdam zou zelfs kunnen onderlopen. De ramp zou vergelijkbaar zijn met de Zeeuwse in 1953. Winterdijken De discussie over rivierdijkverzwaring heeft in principe niets te maken met de recente verschijnselen van waterover last in Limburg en elders. Deze discussie ging in 1975-78 en 1990-93 over de winterdijken (bandij- ken) die hoogwater van gemiddeld eens in de 1250 jaar moeten kunnen keren. De recente overstromingen zijn nergens veroorzaakt door het falen van een winterdijk. De overstromin gen hebben uitsluitend plaats gevon den bij zomerdijken en overige niet genormeerde dijken. De grote rivieren bleven tot heden binnen hun natuur lijke grenzen en binnen de winterdij ken, waar die aanwezig zijn. (In Limburg ontbreken die bijvoorbeeld.) Bomendijk In de recente berichtgeving werd niet of nauwelijks onderscheid gemaakt tussen winterdijken, zomerdijken en overige dijken. Feit is dat zelfs verschillende zomerdijken het goed gehouden hebben. Zo'n voorbeeld is de zomerdijk bij de Nijenbeker Klei langs de IJssel (gemeente Voorst), zodat de beroemde Bomendijk op het landgoed De Poll geen rivierwater heeft gezien. Vertraging Als er vertraging bij dijkversterkingen is, dan is één oorzaak dat sommige waterschappen erg onhandig omgaan met argumenten uit de samenleving en met normale democratische proce dures. Hier lijkt overigens verbetering in te komen. Begin 1993 heeft de commissie-Boertien bovendien aange toond dat waterschappen, provincies en rijkswaterstaat het beleid dat rege ring en parlement in 1978 vaststelden, niet hebben uitgevoerd. Als dat wel was gebeurd, was de vertraging tot en met de commissie-Boerden niet nodig geweest. Vertragingen worden niet veroorzaakt door de Bond Heemschut, integen deel. De milieueffectrapportage voor rivierdijkversterkingen was in januari '93 de uitkomst van 'Boerden'. In februari nam de regering dit over, eind april gesteund door de Tweede Kamer. In maart stelde het Polderdistrict Groot Maas en Waal voor géén MER te doen voor o.a. het dijkvak Gameren-Nieuwaal. In april pleitten meer dan tien organisaties onder aanvoering van de Bond Eleemschut voor wèl een MER, evenals vrijwel de voltallige adviesgroep in september. Als het polderdistrict aan het einde van het jaar alsnog besluit tot een MER, is inmiddels al bijna een jaar extra verloren. Werkwijze Vertragingen kunnen in de toekomst beperkt blijven dankzij de verplichte milieueffectrapportage. Deze betekent een belangrijke verbetering in de aanpak: wat heb je, wat wil je, wat zijn de gevolgen, hoe kan het beter? Zo'n werkwijze, die eigenlijk vanzelfspre kend zou moeten zijn, voorkomt lange 5

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1994 | | pagina 7