H n als de Kruisherenkerk roept toch wel wat antagonisme op. Maar er zijn ook aardige voorbeelden van de creatieve aanpak. Het wooncomplex van Charles Vandenhove bijvoorbeeld in het noord westelijk deel van de binnenstad (zie foto's). Ondanks de afmetingen van dit complex werd hier toch nieuwe intimiteit geschapen aan de rand van de binnenstad. Offensieve houding Wethouder Wevers ging nog wat verder dan Mertens. Van hem mocht die defensieve houding best vervangen worden door een offensieve. De binnenstad levert de stad veel revenuen op. Monumentenzorg moet je zien als een economisch belang. Je moet haar moet opnemen in de economische infrastructuur. In dat licht bezien zijn er ook goede mogelijkheden voor sponsoring door grote bedrijven. De gemeente moet daarnaar meer op zoek gaan. Ook de overheid kan meer doen. De decentralisatie van de monumenten zorg is een goede zaak maar wordt wel essentie beperken. En waar dat kan moeten bouwmaterialen hergebruikt worden. Waarom werden die dure emaille platen van het DSM-gebouw in Heerlen zomaar vernietigd? Wevers benadrukte tenslotte, dat monumentenzorg een kwestie van politiek is. Monumentenzorgers moeten meer in de politiek gaan. Daar moet de strijd van de herinnering tegen het vergeten gestreden worden. Beschermde gezichten Peter van Dun van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg maakte van de gelegenheid gebruik nog eens het enorme belang te benadrukken van het creëren van beschermde stadsge zichten. Die verplichten een gemeente tot het maken van beleid en het scheppen van een visie, die de historische waarden integreert. Nu de gemeenten zelf aan de slag moeten, blijkt dat vele de historische factor onderkennen. Ze zien de waar dering hiervan als een bijdrage aan een betere leefomgeving. Ook is het goed, dat de gemeenten zich via het instrument van het beschermde gezicht meer gaan richten op de omgeving als geheel in plaats van alleen het individuele object. We zijn op weg naar een integraal kwali teitsbeleid. Het centralisme van de Monumentenwet van 1961 was maar een rare onderbreking van een aanpak, die vroeger ook al decentraal was. Van Dun was erg ingenomen met het nieuwe beleidsinstrument van de cultuurhistorische verkenning. Die richt zich op de totale ontwikkelings potentie van een gebied, inclusief de historische factor maar ook met aandacht voor de economische kansen. Misschien moet het restaura- tiegeld wel helemaal via het stadsver nieuwingsfonds gaan lopen, dat ook een brede kijk op een gebied garan deert. (Dan moet natuurlijk wel de WVC-bijdrage aan het stadsvernieu wingsfonds in ere hersteld worden en mag het fonds ook niet afgebouwd worden, JK). Overigens voegde van Dun er voor de zekerheid wel aan toe, dat bij dit nieuwe beleid het individuele monu ment niet vergeten mag worden. Een brede aanpak moet een voorwaarden scheppende zijn, die ook de individu ele objecten beschermt. Bouwhistorisch onderzoek Ad van Drunen, bouwhistoricus in Den Bosch hield tenslotte een pleidooi voor het opnemen van de plicht tot bouwhistorisch onderzoek in de Monumentenwet. Daarmee zou ook de Conventie van Malta recht gedaan worden. Van Dun zag wat dat betreft wat voetangels en klemmen omdat er ook geen plicht is tot monumentenbe- heer. Mogelijk zou de subsidiegever de voorwaarde tot bouwhistorisch onderzoek kunnen gaan stellen. Hij gaf toe, dat het bouwhistorisch onder zoek totnogtoe wat aan de kant heeft gestaan in de beleidsvorming. Aansluiting van Hoog Vrankrijk op bestaande woningen aan de straatzijde (foto's J. Kamerling). gebruikt als bezuinigingsoperatie. De overheid kan dat een beetje compen seren door voortaan ook voor gemeentelijke monumenten fiscale aftrek mogelijk te maken. Ook moeten kleinere gemeenten de monumentenzorg niet langer op eigen houtje ter hand nemen. Regionale samenwerking is zeker op dit terrein geboden. Kleine gemeenten kunnen het alleen niet aan. En op hoger niveau moet de Provincie ondanks de nieuwe Monumentenwet aan monu mentenzorg blijven doen. Soberder restaureren Wevers laakte de soms veel te luxueuze restauraties. Er moet soberder worden gerestaureerd. Men moet zich tot de Het onlangs gereed gekomen project Hoog Vrankrijk van Vandenhove. Nu de auto's nog weg.

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1994 | | pagina 22