Nieuwbouw aan Haagse gracht geslaagd m DDMÜD Lis Bi sss i Bi m 1^ p Pj ilB ffli IS LEO VAN DERMEULE Onlangs keurde de Haagse raadscommissie Binnenstad en Monumenten, niet te verwarren met de monumentencommissie, het inmiddels derde plan voorde bebouwing aan de Nieuwe Uitleg goed. Het is een plan waarm,ee de PC Heemschut Zuid-Holland nogal intensief bemoeienis heeft gehad en waarover binnen de commissie stevig gepraat is. Terugblikkend kunnen we stellen dat het leefklimaat van de buurt, het historische stadsgezicht en Heemschut winst geboekt hebben op deze locatie. De huidige situatie. Het goedgekeurde plan Gealarmeerd door de buurt. Derde plan wel goed zbtx ,0 1 ütMJ !siiii|l iMv 1 i LMpJ 1 au 11 i»i j ;/rs! ÈS'iffiBiES 01 lil g ps IëPWW El Is m B-a 9 De Nieuwe Uitleg, de naam zegt het al, is een gracht gelegen in de eerste grote uitbreiding van de stad noord waarts vanaf het Voorhout gerekend. Het gaat ruwweg om de vierhoek tussen Prinsessegracht, Kanonstraat en Nieuwe Uitleg zelf, die een winkel haak vormt. Oorspronkelijk was dit water, het Smidswater, de achtergracht van de gevelwand aan het Lange Voorhout. Door over het water heen de stad nieuw uit te leggen ontstond pas het profiel van een echte gracht. Èen charmante onevenwichtigheid kenmerkt tot op heden het beeld. De achterbebouwing van de erven, die bij de huizen aan het Voorhout behoren, laat zich nog vaak als koetshuis, stal of pakhuis herkennen. De gevels aan de Nieuwe Uitleg zelf zijn echter duide lijk voorgevels met een zekere gewich tigheid, bedoeld om indruk te maken. In de oorlog kwam door een bombar dement plotseling een einde aan het woonkarakter van de Nieuwe Uideg. De gehele hoekbebouwing ter hoogte van de Kanonstraat werd weggeslagen. Na de oorlog verving men dit door een groot, tamelijk massief gebouw in historiserende stijl. Men zag daarbij af van het doorzetten van de fijne perce- lering- kavels van ongeveer zes meter breed- die een wezenskenmerk van de gevelwand vormt. In het grote gebouw kwam een deel van het ministerie van Onderwijs. Nabijgelegen monumenten werden, op de gevel na, gesloopt. Achter de gevels werd een nieuw kantoorgebouw opgetrokken in de zouteloze stijl van de wederopbouw. Kubieke en vierkante meters voor ambtelijke nijverheid en verder niet zeuren. Het gereedkomen van het nieuwe ministerie in Zoetermeer, decentralisatie en deregulering deden de gebouwen vrij komen en via, via in handen van een project-ontwikkelaar belanden. Die diende in 1992 een plan in dat voorzag in nieuwbouw van apar- tementen en kantoren. Op dat moment, eigenlijk bijna te laat, werd de PC Heemschut Zuid-Holland door een van de buurtbewoners geat tendeerd. In de commissie werd eerst nagegaan of er mogelijkheden waren het grote, met het stadsbeeld harmo niërende gebouw nog van onder de slopershamer te redden. Het bezat echter geen enkele monumentele status. De PC was van mening dat het in dit stadium niet correct was nog een procedure tot plaatsing op de gemeen telijke monumentenlijst te starten. Ondanks dat het ging om een goed voorbeeld van architectuur uit de Delftse School, het gebouw solide was en in goede staat verkeerde moest het worden prijsgegeven. Daarna restte de beoordeling van de nieuwbouw. Daartegen werd vanwege de haast een blanco bezwaarschrift ingediend. Later werd dit bezwaarschrift van een moti vatie voorzien, die zich blijkens de notulen van ljuli 1992 vooral diende te richten tegen het wijzigen van de rooi lijn en het hoger bouwen ter plekke. Het bezwaarschrift werd door de gemeente als adhesie-betuiging bij het bezwaarschrift van het buurteomité opgevat. Alle bezwaren werden echter ongegrond verklaard. De project ontwikkelaar, wellicht toch bevreesd voor een AROB-procedure, trok het plan in. Later kwam de particuliere investeer der in kwestie in betalingsmoeilijkhe den te verkeren en kwam een andere ontwikkelaar in beeld. Die verzocht architect Job Roos uit Den Haag twee verschillende plannen te schetsen en tevens zelfs nog een haalbaarheidson derzoek naar de mogelijkheden tot handhaving van het grote Delftse School-gebouw te doen. Dat laatste bleek toch echt niet mogelijk, tenmin ste als men de kantoor- in een woon functie wilde veranderen. Ook de architect die een alternatief plan ontwikkelde in opdracht van een andere investeerder kon het gebouw slechts handhaven als de kantoorfunc tie bleef bestaan. Uiteindelijk werd besloten 0111 het derde plan, sterk geënt op de historische structuur en vormentaal van de gevelwand, zoals getekend door Job Roos te laten uitvoeren. Het plan behelst o.m. het slopen van het grote gebouw. Het daarnaast gelegen lagere kantoor gebouw verdwijnt ook en het acht- tiende-eeuws pand daarnaast- nu ook nog een kantoor- zal worden omge bouwd tot vier appartementen. Op de vrijkomende grond komen vier woon gebouwen en de reeks wordt op de hoek met de Kanonstraat met een iets hoger segment beëindigd. De verderop staande, loze gevels krijgen weer echte woonhuizen achter zich, zoveel mogelijk gebaseerd op de oorspronkelijke percelering en inde ling. Hier vindt dus herstel plaats van het historische beeld en de oorspron kelijke functie. Achter het hogere segment op de hoek van de Nieuwe Uitleg en de Kanonstraat wordt een klein kantoor gebouw gerealiseerd, iets hoger dan de woonhuizen en vanaf de gracht niet waarneembaar. Het komt nogal eens voor dat nieuwe plannen slechts op ondergeschikte punten verschillen van eerder verworpen plannen. Job Roos heeft hier echter een volledig nieuw plan getekend, dat zich qua materiaalgebruik, vorm en détaillering goed verhoudt tot het historische beeld, beter wellicht dan wat er nu staat. Met het terugbrengen van de vroegere functie, wonen, lijkt tevens de levendigheid op een langere termijn in de toekomst gegarandeerd. drs.Leo van der Meule is lid van de PC Heemschut Zuid-Holland. 53 •u □HDD frai rr££in pgo r1 II i kN- - nr - 1

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1994 | | pagina 11