32 waard en Vijfheerenlanden. Het mo lencomplex aan de Kinderdijk is we reldvermaard. Het grote publiek komt meestal niet verder dan de be- zoekmolen van de Nederwaard, maar er staan er meer dan twintig vlak bij elkaar. Zestien boezemmolens, acht ron de stenen grondzeilers van de Ne derwaard en acht houten, met riet bedekte achtkanten van de Over waard. Even ten westen van dit complex staat nog 'de Blokker', een wipmo lentje bij Alblasserdam en dat alle- Rieten grondzeiler 'Goudriaan' met romaanse kerk. maal in dat tientallen hectaren grote boezemgebied, een ongekend mooi stuk natuur. Even ten oosten van het grote complex staan weer de ronde stenen grondzeilers van de polder Nieuw Lekkerland. Wat verder naar het oosten aan de Tiendweg in de polder Streefkerk, met het zicht op de prachtige kerk die daar op een donk is gebouwd, staan nog twee kortelings gerestaureerde grondzei lers en liggen nog enkele molenwer- ven van afgebrande molens, met heulen en funderingen. Door de hele Waard verspreid staan er nog twin tig, bijna allemaal gerestaureerd en in maalvaardige toestand. Behalve de molens zijn ook nog enkele oude dieselgemalen be waard. In de polder Langerak staan, vlak langs de Provinciale weg naar het stadje Nieuwpoort een wipmolen, een oud dieselgemaal en een electri- sche vijzel als hun opvolger: drie ge neraties dus. Het Hoogheemraadschap van de Alblasserwaard komt de eer toe dit allemaal te hebben bewaard. En dat is nog niet alles. Bij Kinderdijk staat nog een fraai 18de eeuws gebouw van de Over waard, met een inventaris waarop menig museum jaloers kan zijn. Het Hoogheemraadschap zetelt in Gor- kum in juwelen van bouwkunst uit de 17de eeuw: de Oude Doelen en het Tolhuis. Op waterhuishoudkundig gebied is de Alblasserwaard een voorloper van moderne techniek, maar daar naast ook een uniek gebied van ruim 20.000 hectare, dat cultuur-histo risch gezien van zeer hoog gehalte en van grote waarde is. En boven dien veilig gesteld voor de toekomst! De Provinciale overheid, dat blijkt uit de nota's, wil dit zo houden. De bebouwing Ook van de boerderijen, waarvan de meeste door de nieuwbouw in de polders niet meer als zodanig in ge bruik zijn, verkeren vele nog in hun authentieke staat. De oudste, 17de en 18de eeuws, zijn nogal eens ver bouwd, maar de bouwgeschiedenis die er aan af te lezen is kan ook inte ressant zijn. Veel boerderijen staan op de Rijksmonumentenlijst en zijn daardoor enigszins beschermd. Het stadje Nieuwpoort is, met de geheel gerestaureerde wallen, bijna in zijn geheel tot beschermd stads gezicht verklaard en maakt evenals het naburige stadje Ameide, met in het centrum het fraaie renaissance stadhuis en de gerestaureerde he renhuizen een uitzondering op de lauwheid van de meeste gemeente besturen in de Alblasserwaard als het over bouwhistorie gaat. Zeer te betreuren is het dat de meeste ge meenten nog geen eigen Monumen tenlijst hebben. Het ten enenmale ontbreken van kennis bij de bestuur ders en ambtenaren is mede de oor zaak van dit manco. Politiek zijn monumenten niet be langrijk, dus het zijn stiefkinderen. Er is één gemeente waar wel een mo numentencommissie is, maar die be- Hardinxveld-Giessendam. De Koperen Knop: 17de-eeuwse boerderij op 13de-eeuwse woonheuvel. Nu streekmuseum, gefinancierd door het bedrijfsleven. nar* Giessenoudekerk. Ned. Herv. Kerk: een van de ruim twintig kerken en torens in de Alblasserwaard met romaanse en/of gotische kenmerken. staat uit een paar raadsleden, ambtshalve dus. Voor jonge bouwkunst geen aandacht Vooral de jonge bouwkunst krijgt geen enkele aandacht. Er wordt wél in hoog tempo afgebroken of ver knald. Men is van mening dat als ze niet beschermd zijn ze in de toe komst ook niet in de weg staan. Meer fantasie, durf en visie zou kun nen leiden tot het bij bestemmings- plannnen inpassen van het histo risch karakter van de bestaande be bouwing. Afbreken is gemakkelijker en misschien goedkoper, maar draagt wel bij tot verarming van de omgeving. Er zijn natuurlijk in de binnen- waard wel enkele gerestaureerde monumentale boerderijen. Een uit stekend voorbeeld hiervan is in

Periodieken van Erfgoed Vereniging Heemschut

Heemschut - Tijdschrift 1924-2022 | 1992 | | pagina 32